Υπαπάντια 2025 – 1η ημέρα

«Ἀνοιγέσθω ἡ πύλη τοῦ οὐρανοῦ σήμερον· ὁ γὰρ ἄναρχος Λόγος….ὡς βρέφος τεσσαρακονθἠμερον ἑκὼν προσφέρεται ἐν ναῷ τῷ νομικῷ», μελωδεῖ ὁ ψαλμωδὸς καὶ μαζί του σύσσωμη ἡ ἐνορία τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγ. Ἐλευθερίου-ὁδοῦ Ἀχαρνῶν, ποὺ τιμᾶ τὴν λαμπρὰ αὐτὴ Δεσποτοθεομητορικὴ ἑορτὴ στὸ πανηγυρίζον Ἱερὸ Παρεκκλήσιο τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖο εὑρίσκεται κάτωθεν τοῦ κυρίως Ναοῦ.

Σήμερα τὸ ἀπόγευμα, ὥρα 6:00 μ.μ., ἐτελέσθη Μέγας Πανηγυρικὸς Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινὸς μετ’ Ἀρτοκλασίας, χοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Θεσπιῶν κ. Παύλου παραστατουμένου ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ, Αἰδεσιμολογιώτατο Πρωτ. καὶ Προϊστάμενο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγ Ἐλευθερίου, π. Θεμιστοκλῆ Χριστοδούλου, τὸν Αἰδεσιμολογιώτατο Πρωτ. π. Γεώργιο Καλποῦζο, τοὺς Πρεσβυτέρους π. Σπυρίδωνα Βίτση καὶ π. Θωμᾶ Μάντζιο καθὼς καὶ τοὺς Πανοσιολογιωτάτους Ἀρχιμανδρίτες π. Διονύσιο Τζουβάρα καὶ π. Ἰάκωβο Ψαραδέλλη καὶ τέλος τὸν Ἱερολογιώτατο Ἱεροδιάκονο π. Σωτήριο Κουτσούρη, ποὺ μὲ τὴν παρουσία τους λάμπρυναν τὴν Ἱερὰ μας Πανήγυρη.

Τὸν θεῖο Λόγο ἐκήρυξε ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Θεσπιῶν ἑστιάζοντας στὴν φράση τοῦ Δικαίου Συμεὼν, «ἀπόλυσον τὸν δοῦλόν σου, Δέσποτα». Ἐκείνη τὴν στιγμή, σημειώνει ὁ Θεοφιλέστατος, οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Συμεὼν εἶδαν Αὐτὸν ποὺ προσδοκοῦσαν ἀπὸ αἰῶνες. ἔλαβε στὴν ἀγκαλιά του Αὐτόν, ποὺ στην παλάμη του συγκρατεῖ καὶ συνέχει τὸν σύμπαντα κόσμο ὡς Παντοδύναμος Θεός. Καὶ Τοῦ ζητᾶ νὰ τοῦ ἐπιτρέψη νὰ ἀφήση τὸν κόσμο αὐτὸν καὶ νὰ εἰσέλθη στὴν αἰωνιότητα.

Τούτη τὴν ἡμέρα, προτρέπει ὁ Θεοφιλέστατος ἐπίσκοπος, ἂς σκεφθοῦμε ἂν μποροῦμε κι ἐμεῖς νὰ μποῦμε στὴν θέση τοῦ Συμεών, ἂν εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ ποῦμε στὸν Κύριο τὸ «ἀπόλυσον τὸν δοῦλόν σου». Κι ἂν δὲν μποροῦμε, ἂς προβληματιστοῦμε γιατί δὲν μποροῦμε ἀλλὰ καὶ πῶς θὰ μπορέσουμε νὰ ἑτοιμαστοῦμε. Καὶ ἀνέφερε τρία στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα ἔχουν σημαίνοντα ρόλο σ’αὐτὸ.

Τὸ πρῶτο στοιχεῖο, ποὺ μᾶς συγκρατεῖ ὥστε νὰ μὴν ζητᾶμε τὴν ἀπόλυσή μας, εἶναι ἡ ἐπιθυμία γιὰ ζωή. Εἶναι γλυκιὰ ἡ ζωὴ καὶ παρὰ τὶς πίκρες καὶ ἀπογοητεύσεις ποὺ δοκιμάζουμε στὴν διάρκειά της, ἐπιθυμοῦμε νὰ ἀπολαύσουμε τὴν γλυκύτητά της. Ὅμως ὁ καθαρὸς νοῦς, ὁ νοῦς ποὺ καταλαβαίνει ὅτι ἡ πραγματικὴ ὕπαρξη εἶναι ἡ αἰωνιότητα, ἐκεῖνος ζητᾶ τὴν ἀπόλυση.

Τὸ δεύτερο στοιχεῖο, ποὺ θὰ μᾶς βοηθήση νὰ ζητήσουμε τὴν ἀπόλυσή μας εἶναι νὰ κατανοήσουμε ὅτι,  ἂν ὁ Συμεὼν ἔχοντας ἕνα βρέφος στὴν ἀγκαλιά του κατάλαβε ὅτι αὐτὸ ποὺ κρατᾶ εἶναι ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου, πολὺ περισσότερο ἐμεῖς ποὺ γνωρίζουμε ὅλη τὴν θεία οἰκονομία, ἂν κατσνοήσουμε τὰ γεγονότα ποὺ ἔλαβαν χώρα κατ’ αὐτήν, θὰ δοῦμε τὸν Σωτήρα μας. Θὰ κατανοήσουμε ὅτι ὄντας προσκεκλημένοι στὸ δεῖπνο κοινωνοῦμε τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα του καὶ γινόμαστε ἕνα μαζί του. Κι ἄν τὸ κατανοήσουμε, θὰ μποροῦμε νὰ ποῦμε τὸ «ἀπόλυσον». Μᾶς ἐμποδίζει ὅμως τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν κάναμε τὴν ὑπέρβαση , δὲν ξεπεράσαμε τὴν ὑλικὴ ζωή, τὸν ἐγωισμὸ καὶ τὰ πάθη μας. Ἀκόμα κι ὅταν κοινωνοῦμε, κρατᾶμε τὴν ὕπαρξή μας ἕνα βῆμα πίσω, ὥστε νὰ μὴν δοῦμε τὸ Φῶς ποὺ ἔρχεται νὰ φωτίση ὁλόκληρη τὴν ὕπαρξή μας.

Τὸ τρίτο στοιχεῖο ποὺ πρέπει νὰ δοῦμε, εἶναι ὅτι ἡ συνάντηση τοῦ Συμεὼν μὲ τὸν Χριστὸ δὲν ἔγινε πέρα ἀπὸ τὸν χῶρο, πέρα ἀπὸ τὸν χρόνο καὶ ἔξω ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Εἶναι μιὰ συνάντηση προσδιορισμένη στὸ χῶρο, στὸν χρόνο καὶ σὲ κοινωνία μὲ τοὺς ἀνθρώπους. Μιὰ συνάντηση ποὺ ἔγινε τὴν συγκεκριμένη ἐποχὴ στὸν ναὸ τῶν Ἱεροσολύμων ἐνώπιον μιᾶς μικρῆς κοινωνίας προσώπων: τῆς Παναγίας, τοῦ βρέφους Χριστοῦ, τοῦ Δικαίου Συμεών, τοῦ Ἰωσὴφ καὶ τῆς προφήτιδος Ἄννης. Καὶ ἡ δική μας συνάντηση μὲ τὸν Χριστό, ὅταν γίνεται ἐν κοινωνίᾳ μὲ τοὺς συνανθρώπους μας, γεμίζει τὴν ὕπαρξή μας καὶ μᾶς καθιστᾶ ἱκανοὺς νὰ ἀναφωνήσουμε τὸ «ἀπόλυσον τὸν δοῦλόν σου, Κύριε».

Τἐλος, ἀπευθυνόμενος στὸν Προϊστάμενο τοῦ Ναοῦ π. Θεμιστοκλῆ Χριστοδούλου, τὸν εὐχαρίστησε γιὰ τὴν πρόσκληση καὶ ἐξέφρασε τὴν χαρά του γιὰ τὴν πλημμυρίδα, ὅπως χαρακτηριστικὰ ἀνέφερε, τοῦ κόσμου, ποὺ μὲ τὴν συμμετοχή του τιμᾶ τὴν μεγάλη αὐτὴ ἑορτή. Μετέφερε δὲ τὶς εὐχὲς καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου τοῦ Β΄. καθὼς καὶ τὴν εὐαρέσκειά του γιὰ τὴν ἐνορία τοῦ Ἁγ. Ἐλευθερίου-ὁδοῦ Ἀχαρνῶν, μιὰ ἐνορία μὲ πλημμυρίδα δράσεων.

Ὁ Προϊστάμενος τοῦ Ναοῦ, π. Θεμιστοκλῆς Χριστοδούλου, εὐχαρίστησε τὸν Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Θεσπιῶν κ. Παῦλο γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τῆς προσκλήσεως καὶ τὸν ἐμπνευσμένο λόγο του καὶ παρακάλεσε νὰ μεταφέρη στὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο τὶς εὐχαριστίες, τὴν ἀγάπη καὶ τὸν σεβασμὸ κλήρου καὶ λαοῦ τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγ. Ἐλευθερίου.

Μετὰ τὸ πέρας τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀκολούθησε Μικρὸ Ἀπόδειπνο μετὰ Χαιρετισμῶν στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ μονολόγιστη εὐχἠ.