Το 2001 κάποιος χριστιανός ονόματι Νικόλαος, νοσηλευόταν βαρειά άρρωστος σε νοσοκομείο της Αθήνας.
Βλέποντας, ότι πάει πρός το χειρότερο, ειδοποιεί επειγόντως τον πνευματικό του να έλθει στο νοσοκομείο.
Ό πνευματικός, ο οποίος είναι Γέροντας σε μοναστήρι, φθάνει εσπευσμένα στον θάλαμο, τραβάει το παραβάν και ακούει με προσοχή...

Όταν βασίλευε ὁ εὐσεβής αὐτοκράτορας Μαυρίκιος (6ος αἰ.), ζοῦσε στήν περιοχή τῆς Θράκης ἕνας ἀρχιληστής.
Αὐτός εἶχε τρομοκρατήσει τόσο πολύ τούς κατοίκους, ὥστε οἱ δρόμοι κατάντησαν ἀδιάβατοι. Πολλοί στρατιῶτες καί ληστοδιῶκτες προσπάθησαν νά τόν συλλάβουν, ἀλλά χωρίς ἀποτέλεσμα.
Τό ἔμαθε ὁ Μαυρίκιος, καί ἀποφάσισε νά στείλει στόν ἀρχιληστή τά προσωπικά του φυλαχτά.

– Γέροντα, μερικές φορές, όταν παρακαλώ τον Θεό να γίνει κάτι και δεν γίνεται, αναρωτιέμαι: «Άραγε ο Θεός ακούει την προσευχή μου;».

– Το «άραγε» σημαίνει ότι αμφιβάλλεις για την αγάπη του Θεού, κι έτσι ακυρώνεις την αίτηση σου την ίδια στιγμή που την καταθέτεις, οπότε χάνεις και την σειρά προτεραιότητας .

«Νά ᾿ναι εὐλογημένο». Μπορεῖ νά τό ἔχετε ἀκούσει σέ συζητήσεις, ἀλλά καί ἐδῶ μέσα ἔχουμε πεῖ, καί ἴσως ἔχετε διαβάσει σέ σχετικά βιβλία ὅτι ὑπάρχει μιά φράση πού λένε συνήθως οἱ μοναχοί· «Νά ᾿ναι εὐλογημένο». Σοῦ συμβαίνουν τά χειρότερα πράγματα, τά δυσκολότερα, τά πιό πιεστικά, τά πιό ἄδικα, τά πράγματα πού σέ πονοῦν πολύ καί κυριολεκτικά ἀποθνήσκεις, θά ἔλεγε κανείς, κάτω ἀπό τό βάρος ὅλων αὐτῶν. Ἐκείνη τήν ὥρα νά πεῖς «νά ᾿ναι εὐλογημένο, Θεέ μου». Δηλαδή σάν νά λές «νά πεθάνω γιά τήν ἀγάπη σου».

Γιά να θεραπευθούν τα διάφορα ψυχικά-ψυχολογικά νοσήματα, θα πρέπει να απομακρυνθούν τα πνευματικά τους αίτια, που είναι τα πάθη (με κυρίαρχο τον εγωισμό) καθώς και οι δαίμονες με τις ενέργειές τους.
«Τι θα πεί άγχος, νεύρα, ψυχασθένειες;» ερωτούσε ο π. Πορφύριος. Καί απαντούσε: «Εγώ πιστεύω ότι υπάρχει διάβολος σ’ όλα αυτά. Δεν υποτασσόμεθα στον Χριστό με αγάπη.

Όταν ήταν στη Μονή Στομίου Κονίτσης ο Γέροντας, εκτός από τα κτισίματα μεριμνούσε συγχρόνως και για όσους είχαν ανάγκη. Και αυτοί ήταν πολλοί. Στα χωριά της Κόνιτσας υπήρχε τότε μεγάλη φτώχεια, εγκατάλειψη, δυστυχία. Ο Γέροντας συγκέντρωνε ρούχα, χρήματα, τρόφιμα και φάρμακα, τα έκανε δέματα και τα έστελνε σε ανθρώπους που στερούνταν.

Η Παλαιστίνη με την Ιερουσαλήμ αποτελεί το κέντρο του κόσμου. Σε αυτή την πολυσήμαντη κι έντονη σε όλα της, από τα χρώματα της ανατολής και της Δύσης του ηλίου μέχρι τους ανθρώπους και το κτισμένο τοπίο βρίσκεται και ακτινοβολεί στους αιώνες μία γνήσια σύνθετη παρουσία της ελληνικής βυζαντινής παραδόσεως. Ο Ναός της Αναστάσεως, το ιερότερο μνημείο της Χριστιανοσύνης αποτελεί το όνειρο κάθε ευσεβούς Χριστιανού να αξιωθεί κάποτε να επισκεφθεί την Αγία Γη.

Η ιστορία του πατρός Virgil Georgiou ιερέως Μολδαβικής καταγωγής.

Γράφει στο ημερολόγιό του ότι 15 ετών παραπονέθηκε στον πατέρα του ιερέα γιατί έχει το όνομα Βιργίλιος, χωρίς να υπάρχει προστάτης Άγιός του. Ο πατέρας του εξήγησε ότι ο Βιργίλιος ήταν σπουδαίος ποιητής και εάν ήθελε, μπορούσε να γίνει ο ίδιος Άγιος ώστε οι επόμενες γενιές να έχουν Άγιο Βιργίλιο...

Πέστε μας, Γέροντα, κάτι για την Παναγία.
– Τί να σάς πώ; Με φέρνετε σε πολύ δύσκολη θέση. Για να μιλήση κανείς για την Παναγία, πρέπει να Την ζήση.
– Γέροντα, και το όνομα της Παναγίας έχει δύναμη πνευματική, όπως το όνομα του Χριστού;
– Ναί. Όποιος έχει πολλή ευλάβεια στην Παναγία, ακούει το όνομά Της και αλλοιώνεται.
Ή, αν το βρη κάπου γραμμένο, το ασπάζεται με ευλάβεια...

Αφιερωμένο σε όλους τους γονείς από τον αείμνηστο Δημήτριο Παναγόπουλο...
Αν τα έλεγε αυτά από άμβωνος σήμερα θα τον κρεμάγανε στις πλατείες. Ευτυχώς έμεινε η ευλογημένη γραπτή του παρακαταθήκη...:
"Υπάρχουν μάνες που έχουν τέτοιο παιδί, που μόνο ζημιές προκαλεί. Και το υπερασπίζεται λέγοντας:
- Ξέρεις τί καλή καρδιά έχει!