Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς, ένας διά Χριστόν σαλός επίσκοπος
Πολλοί άνθρωποι έχουν ακούσει την ιστορία του Αγίου Ιωάννης Μαξίμοβιτς, πως ενώ τον πληροφόρησαν ότι τον είχαν εκλέξει για να γίνει επίσκοπος, ο αρχιεπίσκοπος Ιωάννης ήταν πεπεισμένος ότι είχε γίνει κάποιο λάθος. Στον δρόμο του για τη Σύνοδο, στην οποία είχε κληθεί, συναντήθηκε με μια γνωστή του και της είπε ότι ένα τραγικό λάθος είχε γίνει, ότι κάποιος ιερέας Ιωάννης είχε εκλεγεί να γίνει επίσκοπος και είχαν καλέσει αυτόν στη θέση του.

Γράφει γιὰ τὴν μητέρα του Μόνικα ὁ ἱερὸς Αὐγουστίνος στὶς «Ἐξομολογήσεις» του:
«Ἡ μητέρα μου δὲν ἀγαποῦσε τὸ Θεὸ ἀπὸ ὑπακοὴ στοὺς γονεῖς της, μᾶλλον ὑπάκουε σ’ αὐτοὺς ἀπὸ ἀγάπη σ’ Ἐκεῖνον». «Ὁ Θεὸς τὴν εἶχε στολίσει μὲ ἐξωτερική, πιὸ πολὺ ἐσωτερικὴ ὀμορφιά, αὐτὴ πού τῆς ἔδινε τὴ χάρη ζωντανῆς μαρτυρίας τῆς ἀλήθειάς του…»
«Παντρεύτηκε τὸν εἰδωλολάτρη πατέρα μου, ἄνθρωπο ὀξύθυμο μὰ ἀγαθό, τοῦ ἀφοσιώθηκε σὰν στὸ Χριστό…

Ξημέρωσε η Κυριακή τού Ασώτου, 28η Φεβρουαρίου τού έτους 1932. Αυτή είναι η μέρα πού λειτούργησε για τελευταία φορά στο επίγειο Θυσιαστήριο. Μετά τη Θεία Λειτουργία έχασε τις αισθήσεις του. Ως ασθενής περέμεινε στην οικία του ευσεβούς υιού του Ιωάννου επι της οδού Δράκου 39 στην Γαργαρέττα, όπου και παρέδωσε την Αγία του ψυχή στις 2 Μαρτίου 1932 ημέρα κατά την οποίαν είχε την επέτειο...

Γεννημένος στη Χίο την 1η Ιουλίου του 1869, ο κατά κόσμον Αργύριος Βαγιάνος, μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον βαθιάς πίστης και ευσέβειας. Πολλά γράμματα δεν διδάχθηκε, αν και ήταν προικισμένος με ξεχωριστά φυσικά χαρίσματα. Στις 23 Αυγούστου του 1889 και στην ηλικία των 20 ετών επισκέφθηκε την Ιερά Σκήτη των Αγίων Πατέρων προκειμένου να δώσει προς επιδιόρθωση στο αγιογραφείο της μονής...

Οι ποταμοί αιμάτων των Χριστιανών Μαρτύρων προέρχονται από όλες τα γένη, τις φυλές και τις κοινωνικές τάξεις. Το νέφος των Μαρτύρων της Εκκλησίας μας περιλαμβάνει ηρωικά πρόσωπα ευγενών και άσημων, αρχόντων και αρχομένων, πλουσίων και φτωχών, κληρικών και λαϊκών, νέων και γερόντων, ως ηχηρή απάντηση σε όλους εκείνους τους κακεντρεχείς και ανιστόρητους, οι οποίοι θέλουν τον Χριστιανισμό να είναι τάχα δημιούργημα επιμέρους ομάδας.

Η Συρία υπήρξε η αρχέγονη κοιτίδα του Χριστιανισμού. Άλλωστε εκεί καθιερώθηκε και η ονομασία των Χριστιανών, από το όνομα του Χριστού (Παρξ.11,25). Μυριάδες άνδρες και γυναίκες άγιοι Σύριοι λαμπρύνουν την αγία μας Εκκλησία. Ένας από αυτούς είναι και ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος, ο οποίος διακρίθηκε για την ασκητική του βιωτή και τους αγώνες του για την Ορθοδοξία.

Δύο μέρες μακριά από το όρος Σινά, προς την Ερυθρά θάλασσα, ήταν η έρημος της Ραϊθού, στο εσωτερικό της οποίας ζούσαν χριστιανοί αναχωρητές. Ήταν δε συγκεντρωμένοι πάνω σ' ένα όρος. Αλλά την ίδια μέρα (κατ' άλλους την 22α Δεκεμβρίου), που έγινε η σφαγή των πατέρων στο όρος Σινά, οι βάρβαροι αποφάσισαν να εξολοθρεύσουν και τους πατέρες που βρίσκονταν στην έρημο της Ραϊθού. Ο ηγούμενος της Μονής, Παύλος, ο οποίος θεωρείται ότι καταγόταν από την πόλη των Πατρών...

Ο Άγιος Φιλούμενος κατά κόσμος Σοφοκλής γεννήθηκε στην Λευκωσία, στις 15 Οκτωβρίου 1913. Γονείς του ήταν οι Ευσεβείς Γεώργιος και Μαγδαληνή. Ήταν δίδυμος αδελφός με τον π. Ελπίδιο κατά κόσμον Αλέξανδρος και από μικροί ξεχώριχαν για την αγάπη που είχαν προς τον Θεό και γι’ αυτό από πολύ νωρίς άναψε μέσα τους η επιθυμία για τη μοναχική ζωή. Το 1927, σε ηλικία μόλις 14 τώ αναχώρησαν και οι δυο για την Ιερά Μονή Σταυροβουνίου, αφού πήραν την ευχή του πνευματικού τους, αλλά και των ευλαβών γονέων τους.

Η Αγία Αικατερίνη, ως μας διασώζει το συναξάρι της, είχε πλούσια πνευματικά χαρίσματα και ανείπωτο σωματικό κάλλος.

Έτσι, οι νυμφίοι που την πολιορκούσαν ήταν πολλοί, με αποτέλεσμα η ίδια να μην μπορεί να επιλέξει με βέβαιο και ασφαλή τρόπο τον πλέον κατάλληλο.

Η Αγία Γραφή δίνει σαφή και ακράδαντα μαρτυρία ότι οι άγγελοι ακαταπαύστως επικοινωνούν με τούτο τον κόσμο. Η Ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μάς διδάσκει τα ονόματα των επτά αρχηγών των αγγελικών δυνάμεων: Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ραφαήλ, Ουριήλ, Σαλαθιήλ, Ιεγουδιήλ και Βαραχιήλ (ενίοτε συμπληρώνεται και ένας όγδοος, ο Ιερεμιήλ).