Ο προφήτης Ελισσαίος ήταν γιος του μεγαλοκτηματία Σαφάτ, από το χωριό Αελμούθ ή Αβελμεολά. Τον Ελισσαίο συναντάμε μέσα στην Παλαιά Διαθήκη σαν υπηρέτη του Προφήτη Ηλία. Όταν εκείνος με θαυμαστό τρόπο έφυγε προς τον Κύριο, ο Ελισσαίος συνέχισε το προφητικό έργο του Ηλία, και μάλιστα με πολλά θαύματα. Ενδεικτικά εδώ θα αναφέρουμε ένα. Κάποτε ήλθε στον Ελισσαίο μια χήρα γυναίκα, που πριν λίγο είχε χάσει τον άνδρα της, και του λέει: «Ο άνδρας μου πέθανε και συ γνωρίζεις ότι σεβόταν το Θεό.

Οι δύο άγιοι πρωταγωνίστησαν σε κοσμοϊστορικά γεγονότα, τα οποία άλλαξαν την πορεία του Γένους και ολοκλήρου του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ο άγιος και Μέγας Κωνσταντίνος υπέγραψε το Διάταγμα των Μεδιολάνων το έτος 313, το οποίο καθιέρωνε την ανεξιθρησκία. Ετσι έπαυσαν οι φοβεροί διωγμοί κατά των Χριστιανών. Ο άγιος Κωνσταντίνος μετέφερε την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας από την Παλιά Ρώμη στη Νέα Ρώμη, από τη λατινόφωνη Δύση στην ελληνόφωνη Ανατολή. Το Βυζάντιο, η αρχαία αποικία των Μεγαρέων, έμεινε στην Ιστορία ως Κωνσταντινούπολις, η πόλις του αγίου Κωνσταντίνου.

Ἡ Ὁσία Ματρώνα γεννήθηκε στὶς 22 Νοεμβρίου 1881, στὸ χωριὸ Σέμπινο τῆς Ρωσίας ἀπὸ γονεῖς χωρικοὺς φτωχοὺς μὰ πολὺ εὐλαβεῖς. Ἦταν τὸ τέταρτο παιδί τους καὶ ἀπὸ θαυματουργικὴ ἐπέμβαση οἱ γονεῖς της τὴν κράτησαν καὶ δὲν τὴν ἔδωσαν σὲ ὀρφανοτροφεῖο ὅταν αὐτὴ γεννήθηκε ἀόμματη (χωρὶς δηλαδὴ ὀφθαλμούς, μὲ κενὲς τὶς κόγχες). Βαπτίστηκε Ματρώνα πρὸς τιμὴν τῆς Ὁσίας Ματρώνας τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει...

Ο Άγιος Τιμόθεος καταγόταν από το χωριό Πεναπέων, που βρίσκεται στην περιοχή της Θηβαΐδος της Αιγύπτου και διακρινόταν για τη βαθιά του ευσέβεια και την επίδοση του στα ιερά γράμματα. Γι' αυτό και ο επίσκοπος της Θηβαΐδος βλέποντας τον ένθεο ζήλο του νεαρού Τιμοθέου, τον χειροθέτησε αναγνώστη. Η θεία Πρόνοια τον προετοίμαζε όμως για άλλους δρόμους.

Ο Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος τιμάται στις 23 Απριλίου. Εάν όμως το Πάσχα πέφτει μετά τις 23 Απρίλη, τότε εορτάζεται την επόμενη μέρα του Πάσχα (Δευτέρα της Δικαινησίμου).
Τα πρώτα του χρόνια
Ο Άγιος μεγαλομάρτυς και τροπαιοφόρος Γεώργιος είναι ένα από τα πιο λαμπρά παλικάρια του Χριστού. Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε το 280 μ.Χ. και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.

Στὰ τριάμιση τελευταῖα χρόνια τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅταν Αὐτὸς κήρυττε τὸ Εὐαγγέλιο τῆς δικαιοσύνης καὶ ἔκανε ἀμέτρητα θαύματα, μαζί Του βρίσκονταν συνεχῶς οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι καὶ οἱ μυροφόρες γυναῖκες. Οἱ ἀπόστολοι τοὺς ὁποίους ὁ Ἴδιος διάλεξε ἦταν περισσότεροι ἀπὸ τὶς μυροφόρες. Καὶ μόνο τοὺς ἀποστόλους ἔστελνε ὁ Κύριος νὰ κηρύττουν τὸ Εὐαγγέλιο. Μόνο στοὺς ἀποστόλους ἔδωσε τὴν ἐξουσία νὰ διώχνουν τὰ δαιμόνια καὶ νὰ θεραπεύουν τοὺς ἀσθενεῖς...

Ο Άγιος Ραφαήλ γεννήθηκε στην Ιθάκη γύρω στο 1410. Το όνομα του ήταν Γεώργιος Λάσκαρης ή Λασκαρίδης. Ο πατέρας του Διονύσιος και η μητέρα του Μαρία του μετέδωσαν θερμή πίστη στο Χριστό και φρόντισαν να πάρει πολύ μεγάλη μόρφωση. Έγινε αξιωματικός του βυζαντινού στρατού (χιλίαρχος). Αργότερα γίνεται μοναχός στην Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου στις Σέρρες και παίρνει το όνομα Ραφαήλ.

Ο μεγάλος προφήτης Ησαΐας που έζησε 800 περίπου χρόνια πριν από τη Γέννηση του Χριστού, προφητεύει ότι θα έλθει κάποια εποχή, που τα ζώα δεν θα κατασπαράζονται μεταξύ τους. Ο λύκος με το αρνί θα βόσκουν μαζί. Η λεοπάρδαλη (πάνθηρας) θα κοιμάται παρέα με το κατσικάκι. Το μοσχάρι, ο ταύρος, το λιοντάρι και η αρκούδα θα βόσκουν στο ίδιο λιβάδι...

Μέσα στὴν μακρόχρονη πορεία τῆς ἐνδόξου ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας τῆς ἁγιοτόκου καὶ μαρτυρικῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἔλαμψαν ἀπὸ τοὺς πρώτους κιόλας χριστιανικοὺς αἰῶνες φωταυγεῖς ἀστέρες, ποὺ ἀγωνίστηκαν καὶ θυσιάστηκαν γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ κοσμοῦν τὸ πνευματικὸ στερέωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀνάμεσα στὶς ἀγωνιστικὲς μορφὲς τῆς εὐλογημένης καὶ μαρτυρικῆς μικρασιατικῆς γῆς, ποὺ ἔλαβαν τὸν ἀμάραντο φωτοστέφανο τοῦ μαρτυρίου ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν ἀγωνοθέτη Κύριο, εἶναι καὶ ὁ τιμώμενος στὶς 11 Φεβρουαρίου Ἅγιος ἔνδοξος ἱερομάρτυς Βλάσιος Ἀρχιεπίσκοπος Σεβαστείας ὁ θαυματουργός.

Ὁ Ὅσιος Παρθένιος καταγόταν ἀπὸ κάποια κωμόπολη τῆς Βιθυνίας καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (324 – 337 μ.Χ.). Ἦταν υἱὸς τοῦ διακόνου τῆς Ἐκκλησίας Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, ἀπὸ τὸν ὁποῖο διδάχθηκε τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη. Ὁ Ἅγιος ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία προέκοπτε στὴν ἀρετὴ καὶ τὴν εὐσέβεια. Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Κύριος ἁλίευσε τοὺς Ἀποστόλους, ποὺ ἦταν ψαράδες, τὸν ἔκανε νὰ ἀγαπήσει τὴν ἁλιεία. Καὶ ὅταν ἔριχνε τὰ δίχτυα στὴν Ἀπολλωνιάδα λίμνη ἢ τὰ ἀνέσυρε γεμάτα ψάρια...