Ὅταν μέ ἀκοῦς νά σοῦ μιλάω γιά δάκρυα, μή φαντάζεσαι ὅτι σέ θέλω γεμᾶτο πίκρες καί φαρμάκια. Τά δάκρυα γιά τά ὁποῖα σοῦ μιλάω, δέν φέρνουν πίκρα στήν καρδιά, ἀλλά μιά γλύκα τόσο μεγάλη, πού δέν σοῦ τήν δίνουν οὔτε τά γέλια τά πιό τρανταχτά.
Δέν μέ πιστεύεις ἐμένα; Ἄκουσε τότε τόν ἅγιο Λουκᾶ.

– Χαράλαμπε για ποιό σκοπό ήλθες εδώ;
– Ήλθα για να γίνω μοναχός.
– Μπορείς να ζήσεις εδώ όπως ζούμεν εμείς;
– Να δοκιμάσω Γέροντα.
– Να δοκιμάσεις! Λοιπόν αρχίζουμε. (Στρέφεται στον Αρσένιον)
– Αρσένιε ο βαφτηστικός σου θέλει να να γίνη μοναχός.

Στο δεύτερο μισό του βιβλίου του αείμνηστου γέροντα Ιωσήφ του Βατοπεδινού "Ο γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής", υπάρχουν οι συμβουλές του Αγίου από τη Συλλογή του "Η δεκάφωνος σάλπιγξ". Σας αντιγράφω δύο παραγράφους από το τμήμα που ονομάζεται "Τάξις σωματικής ευταξίας": «Αφού λοιπόν σηκωθείς, πίνεις ένα ζεστό με ολίγο ψωμί ή παξιμάδι και αρχίζεις την εργασίαν σου...

«Μια παρθένος πήγε στον Αββά Παμβώ και του λέγει: «Αββά, εγώ νηστεύω πολύ και τρώω ανά επτά ημέρες. Κάνω και διάφορες άλλες ασκήσεις. Έχω αποστηθίσει τη Πάλαια και Καινή Διαθήκη. Τί μου υπολείπεται ακόμη να πράξω, ώστε να φθάσω στην τελειότητα;»
Ο σοφός γέροντας της λέει: "Παιδί μου, όταν κανείς σε βρίσει, σε χλευάσει, σου φαίνεται μέσα σου σαν να σε επαινεί;"

Αγάπη είναι να σέβεσαι το παρελθόν και την εμπιστοσύνη που ο άλλος σου δίνει.
Αγάπη είναι να μπορείς να συγχωρείς και να βοηθάς τον άλλον να διορθωθεί και να εξελιχθεί και όχι να τον πυροβολείς σε κάθε λάθος βήμα.

Μεγάλη Είσοδος, Πληρωτικά. Ο λειτουργός στην Ωραία Πύλη προσκαλεί άπαντες στον της Αγάπης ασπασμό. Επιστροφή στον Τάφο και αποκάλυψη του Σώματος και του Αίματος. "Τας θύρας! Τας θύρας!" κράζει ο θύτης. Κλείστε τις πόρτες τάχιστα, όσοι δεν δύνανται να μετέχουν στο Μυστήριο να βρεθούν εκτός. Άλλωστε απ' εδώ και πέρα τίποτα δεν προσφέρεται ως πληροφορία στοχεύουσα στο νοητικό μας, ει μη μόνον ως μετοχή, γεύση Θεού, κατάλυση, βρώση και πόση Αυτού που αεί τρέφει τα μέλη της Εκκλησίας του εκ των ιδίων μελών του. Ανάγνωση του Συμβόλου της Πίστεως...

Κάνουμε λάθος επιλογές διότι μέσα μας έχουμε λανθασμένες επιθυμίες. Επιθυμίες που πάσχουν και είναι τραυματισμένες. Καθαριζόμαστε από το βάπτισμα αλλά το μελάνι της αμαρτίας δεν αργεί να το λερώσει. Γιατί το έκανα αυτό; Μα γιατί να το επιλέξω; Αχ, και να γυρνούσα τον χρόνο πίσω!

Βλέπουμε τον Σταυρό πολλές φορές με ανακούφιση, σκεπτόμενοι ότι ο Χριστός σταυρώθηκε, αλλά εμείς είμαστε τυχεροί που δεν θα ζήσουμε κάτι τέτοιο γιατί θα απολαύσουμε μια ζωή που “Όλα θα μας πάνε καλά”. Άλλες φορές είμαστε αδιάφοροι ή Τον επικαλούμαστε όταν πονάμε και λέμε ότι περνάμε σταυρικά.

Ὁ Ἰσραὴλ ὑπῆρξε λαὸς ἀπειθὴς καὶ σκληροτράχηλος. Ἡ σχέση του μὲ τὸν Θεὸ ἦταν διαρκῶς μεταβαλλόμενη. Παρὰ τὰ θαυμαστὰ σημεῖα ποὺ συνόδευσαν τὴν ἀπελευθέρωσή του ἀπ’ τὴ δουλεία τῆς Αἰγύπτου, ἡ ἐμπιστοσύνη του πρὸς τὸν Θεὸ δὲν ἦταν καθόλου δεδομένη. Μὲ τὸ πρῶτο ἐμπόδιο ἡ στάση του ἄλλαζε.

Μήπως τρελαινόμαστε χωρίς λόγο; Συνωμοσίες, αντιπαλότητες, προδοσίες, κι ένα σωρό βλακείες που δεν έχουν θέση στα μυαλά των Ορθοδόξων.
Μήπως τα πράγματα είναι πιο απλά στον τρόπο αντιμετώπισής τους;
Δεν είναι όλα είναι κάτω από την πρόνοια του Θεού; Αυτό δεν είναι το πρώτο και βασικό πράγμα που μαθαίνουμε ως χριστιανοί; Για όποιο λόγο κι αν γίνεται, ό,τι κι αν κρύβεται από πίσω ή από πάνω ή από κάτω ο Θεός έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο.