Νά θυμάσαι ότι τό τέκνον σου τό πνευματικό πού γράφεις στό πετραχήλι σου δέν τό γράφεις μέ μελάνι άνθρώπινο άλλά μέ τό Αἷμα Τοῦ Χριστοῦ καί τά δάκρυα τής προσευχής σου!
Άν τά πνευματικοπαίδια σου πονάνε,
θά πρέπει νά πονάς τό ίδιο...

Δεν πήγε ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς στο Άγιον Όρος να βρει ένα κατάλληλο μέρος να περάσει καλά, έστω και πνευματικά, όπως θα νόμιζε κανείς.
Είχε καημό μέσα του. Καθώς τότε ήταν πιο γνήσιοι οι άνθρωποι, ήταν πιο ειλικρινείς, όσοι είχαν έφεση, έβλεπαν ότι κάτι δεν ήταν καλό μέσα τους, και ήθελαν αυτό να αλλάξει, να διορθωθεί.

«Είθε ο Κύριος να σας συγχωρήσει.
Είθε ο Κύριος να σας ακούσει.
Είθε ο Κύριος να σας δει.
Είθε ο Κύριος να σας αγαπήσει.
Είθε ο Κύριος να είναι μαζί σας.
Ο Κύριος να σε προστατεύει.
Είθε ο Κύριος να σας καθοδηγήσει.
Είθε ο Κύριος να σας παρηγορήσει.

Όταν εξομολογείται ο άνθρωπος, καθαρίζεται η ψυχή του και γίνεται αδάμαντας φωτεινός…
Χωρίς την εξομολόγηση, μετάνοια δέν λογίζεται και χωρίς τήν μετάνοια άνθρωπος δεν σώζεται…
Άν δέν αφήσεις την αμαρτία ότι και αν κάνεις πηγαίνει χαμένο. Μόλις χωρίσεις και αφήσεις την αμαρτία όλα είναι συγχωρημένα...

~ Δὲν τακτοποιοῦνται οἱ ἁμαρτίες οὔτε μὲ τὸ νὰ περάσει ὁ καιρὸς οὔτε ἁπλῶς μὲ τὸ νὰ πεῖ κανεὶς στὴν προσευχή του: «Συγχώρησέ με, Θεέ μου, γιατί ἔκανα αὐτό».
Εἶναι πολὺ σοβαρὸ τὸ θέμα, καὶ ὁ καθένας πολὺ σοβαρά, πολὺ ὑπεύθυνα νὰ τὸ τακτοποιήσει καὶ ὄχι μὲ ἀρρωστημένη διάθεση.

Δεν υπάρχει ούτε ένας Άγιος, που να έγινε Άγιος γιατί φοβήθηκε να μην πάει στην κόλαση. Όσοι έγιναν Άγιοι, είναι γιατί αγάπησαν τον Χριστό.
Και ο τελευταίος Άγιός μας, ο Άγιος Πορφύριος, τι φώναζε σε όλους; «Αγαπήστε τον Χριστό και μην σας νοιάζει τίποτα».
Έτσι λοιπόν, στον Θεό δεν πάμε με το ζόρι. Δεν πάμε από φόβο. Ο φόβος φτιάχνει θρησκόληπτους ανθρώπους και όχι Χριστιανούς.

"Tο μόνο που θέλω είναι να μεταδώσω κάτι από την προσωπική μου εμπειρία.
Είμαι σαν όλους τους άλλους - αδύνατος. Αλλά αισθάνθηκα μια ανάγκη.
Αισθάνομαι την Αλήθεια σαν κάτι το επείγον, σαν έναν κόμπο στο λαιμό.
Μια από τις ονομασίες του Χριστού είναι ο Ήλιος της Αλήθειας.
Προς Αυτόν τον ηλιοκατευθύνομαι μ' όλες μου τις πενιχρές δυνάμεις.
Πώς να ζήσεις εάν δεν πιστεύεις τίποτα; Τριγυρίζεις συγχυσμένος δεξιά και αριστερά."

Βάλε δύο ανθρώπους πού δέν έχουν άγάπη μεταξύ τους νά καθίσουν ό ένας δίπλα στόν άλλο καί νά μή μιλούν.
Βάλε καί δύο άλλους πού έχουν άγάπη μεταξύ τους νά καθήσουν ό ένας δίπλα στόν άλλο καί νά μή μιλούν καί αύτοί.
Πώς θά νιώθουν οί μέν καί πώς θά νιώθουν οί δέ;
Καί οί πρώτοι δέν θά μιλούν καί οί δεύτεροι δέν θά μιλούν. Όμως, οί δεύτεροι καί μέ τή σιωπή θά "μιλούν", γιατί θά ύπάρχει έπικοινωνία μεταξύ τους!

Ρώτησαν ένα γνωστό πνευματικό πάτερα στη Ρωσία πώς έκανε τη Θεία Λειτουργία στη φυλακή, όπου πέρασε πολλά χρόνια.
Ο γέροντας απάντησε:
-«Πολλοί ιερείς ήξεραν απ’ έξω το κείμενο της Λειτουργίας. Ψωμί, αν και μη σταρένιο, μπορούσαμε να βρούμε χωρίς δυσκολία. Μπορούσαμε να υποκαταστήσουμε το κρασί με χυμό από ξινόμουρα. Κι αντί Αγίας Τραπέζης με λείψανα μάρτυρος (πάνω στην οποία σύμφωνα με τους κανόνες της Εκκλησίας πρέπει να τελούμε τη Λειτουργία)...

Μεγάλωσα στη γενιά που ανέμενε τα Χριστούγεννα από τα τέλη του Σεπτέμβρη. Ήταν η εποχή που η χαρά και η αγάπη έβρισκε χὠρο και θαλπωρή, «χωρούσε» να σταθεί ανάμεσα στους ανθρώπους. Κάναμε ετοιμασίες από την έναρξη των μαθημάτων της νέας σχολικής χρονιάς για να προλάβουμε την Εορτή! Να προλάβουμε να εορτάσουμε Χριστούγεννα. Να προλάβουμε να ζήσουμε το μήνυμα της φάτνης!