Τι κάνει άραγε μερικούς ανθρώπους να "κολλάνε" κυριολεκτικά σε προφητείες για το τέλος τού κόσμου, ή για σημαντικά γεγονότα που προφητεύονται, αντί να περιμένουν να δουν την εκπλήρωση με υπομονή; Πρόκειται μόνο για πρόβλημα προσωπικοτήτων, ή λανθάνοντος ζήλου, ή μήπως υπάρχουν και κάποιοι προβοκάτορες πίσω απ' όλα αυτά, με απώτερο σκοπό να σκανδαλίσουν; Ερωτήματα που εξετάζει το παρόν άρθρο τού κυρίου Ρακοβαλή, με αφορμή πρόσφατες φήμες για επικείμενο πόλεμο.
Κοντά στο 1992 κυκλοφόρησε η φήμη ότι θα ξεκινήσει...

Πρώτα η Πίστη, η εμπιστοσύνη στις Εντολές του Χριστού! Οι Εντολές του Χριστού είναι ο κωδικός της Ζωής και της Δημιουργίας του Τριαδικού Θεού. Ο διψασμένος για Αγάπη και Αλήθεια, μόλις διαβάζει το Ευαγγέλιο, αισθάνεται έλξη καρδιακή και μυστική πληροφορία ότι στο Ευαγγέλιο μιλάει με Αγάπη ο Χριστός και οι Εντολές Του είναι οι καθημερινές συνταγές της Αγάπης.

Αγαπημένη μου Αθήνα,
Ευχαριστούμε που μας φιλοξενείς τόσα χρόνια και μας κάνεις μετόχους της Ζωής των Αγίων σου!
Αθήνα του Αγίου Νεκταρίου!
Eκεί στο Αρεταίειο είναι ακόμα το κρεββάτι που άφησε η Αγιασμένη ψυχή του Αγίου Νεκταρίου το πονεμένο σώμα...

- Στήν Παλαιὰ Διαθήκη δὲν φαίνεται τὸ ἀσκητικὸ πνεῦμα· πῶς τὸ ἐξηγεῖτε αὐτό:
- Μόνο τὸ νὰ κάνης νηστεία καὶ μετάνοιες καὶ ἀγρυπνίες εἶναι ἄσκησι; Τὸ νὰ εἶναι στὸν οἶκο τοῦ Πετεφρὴ ὁ Ἰωσὴφ καὶ νὰ εἶναι μέσα σὲ τόσα πλούτη καὶ νὰ τὰ διαχειρίζεται ὅλα ἀνεξελέγκτως καὶ νὰ μὴν κλέβη, αὐτό δὲν εἶναι άσκη­σι;

Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν μεταχειριζόμαστε την Αγία Γραφή όπως το κινητό μας τηλέφωνο.
-Αν θα την κουβαλούσαμε μαζί μας παντού;
-Αν θα γυρνούσαμε πίσω να την πάρουμε εάν την ξεχνούσαμε;
-Αν θα "σερφάραμε" σε αυτήν πολλές φορές την ημέρα;
-Αν θα την χρησιμοποιούσαμε για να λάβουμε μηνύματα;
-Αν την μεταχειριζόμασταν σαν να μην μπορούσαμε να ζήσουμε χωρίς αυτήν;
-Αν την δίναμε ως δώρο στα παιδιά;

"...και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου..."(Λουκ. 21,18)
Ο Κύριος μας λέγει την αλήθεια. Μια αλήθεια που πονά. Ποια είναι η αλήθεια αυτή; Η αλήθεια ότι πολλοί θα είναι αυτοί που όχι απλά θα μας κάνουν πέρα από την ζωή τους, όχι μόνο θα μας απαξιώσουν, όχι μόνο θα μας χλευάσουν, όχι μόνο θα αστειευτούν μαζί μας αλλά θα μας μισήσουν επειδή αγωνιζόμαστε να ζούμε θεάρεστα, χριστιανικά, σύμφωνα με τον νόμο του Θεού, σύμφωνα με τον Λόγο της Εκκλησίας, σύμφωνα με την παράδοση των Θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας.

Ὅταν μέ ἀκοῦς νά σοῦ μιλάω γιά δάκρυα, μή φαντάζεσαι ὅτι σέ θέλω γεμᾶτο πίκρες καί φαρμάκια. Τά δάκρυα γιά τά ὁποῖα σοῦ μιλάω, δέν φέρνουν πίκρα στήν καρδιά, ἀλλά μιά γλύκα τόσο μεγάλη, πού δέν σοῦ τήν δίνουν οὔτε τά γέλια τά πιό τρανταχτά.
Δέν μέ πιστεύεις ἐμένα; Ἄκουσε τότε τόν ἅγιο Λουκᾶ.

– Χαράλαμπε για ποιό σκοπό ήλθες εδώ;
– Ήλθα για να γίνω μοναχός.
– Μπορείς να ζήσεις εδώ όπως ζούμεν εμείς;
– Να δοκιμάσω Γέροντα.
– Να δοκιμάσεις! Λοιπόν αρχίζουμε. (Στρέφεται στον Αρσένιον)
– Αρσένιε ο βαφτηστικός σου θέλει να να γίνη μοναχός.

Στο δεύτερο μισό του βιβλίου του αείμνηστου γέροντα Ιωσήφ του Βατοπεδινού "Ο γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής", υπάρχουν οι συμβουλές του Αγίου από τη Συλλογή του "Η δεκάφωνος σάλπιγξ". Σας αντιγράφω δύο παραγράφους από το τμήμα που ονομάζεται "Τάξις σωματικής ευταξίας": «Αφού λοιπόν σηκωθείς, πίνεις ένα ζεστό με ολίγο ψωμί ή παξιμάδι και αρχίζεις την εργασίαν σου...

«Μια παρθένος πήγε στον Αββά Παμβώ και του λέγει: «Αββά, εγώ νηστεύω πολύ και τρώω ανά επτά ημέρες. Κάνω και διάφορες άλλες ασκήσεις. Έχω αποστηθίσει τη Πάλαια και Καινή Διαθήκη. Τί μου υπολείπεται ακόμη να πράξω, ώστε να φθάσω στην τελειότητα;»
Ο σοφός γέροντας της λέει: "Παιδί μου, όταν κανείς σε βρίσει, σε χλευάσει, σου φαίνεται μέσα σου σαν να σε επαινεί;"