Αυτό που βίωσαν οι τρεις μαθητές στο όρος της Μεταμορφώσεως είναι απερίγραπτο: Είδαν με τα μάτια τους τον Χριστό να λάμπει ως ο ήλιος. Άκουσαν την φωνή του Ουρανίου Πατρός να επιβεβαιώνει την Υιότητα. Εισήλθαν στην νεφέλη, την αισθητή παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Η παρουσία της Αγίας Τριάδος!

Η ακόλουθη διήγησις που προέρχεται μάλλον από κάποια λιγότερο γνωστή παραλλαγή της συστηματικής συλλογής του Γεροντικού* σκοπό έχει να διδάξη πόσο μεγάλη είναι η φιλανθρωπία του Θεού και ότι κανένας αμαρτωλός δεν πρέπει να απελπίζεται, ακόμη κι αν νομίζη ότι έχει γίνει όμοιος στην αμαρτία με τον διάβολο...

Αδελφέ, να προσέχεις τον εαυτό σου με αυστηρότητα, μια και βρίσκεσαι πάντα ενώπιον του Θεού, και να μην ελπίζεις τίποτε από κανέναν άλλον, παρά μονάχα απ' Αυτόν με πίστη. Κι άν χρειάζεσαι κάτι, παρακάλεσε το Θεό να εκπληρωθεί η ανάγκη σου σύμφωνα με το θέλημά Του. Και γι' αυτά που βρίσκεις, να ευχαριστείς ακατάπαυστα το Θεό, γιατί Εκείνος σου τα δίνει.

«Ποίοις πνευματικοῖς ᾄσμασιν ἐπαίνέσωμεν Πέτρον καί Παῦλον;». Εορτάζουν σήμερα «οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρομοι καί τῆς οἰκουμένης διδάσκαλοι», κι ιερός υμνωδός της Εκκλησίας εκφράζει την απορία όλων μας: Με τι λόγια και με ποιους ύμνους να πλέξουμε εγκώμια και να τιμήσουμε επάξια τους δύο Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους; Κι η είναι η εορτή αυτή και η χαρά ένα γεγονός πολυσήμαντο και πολυδιάστατο για τη θριαμβεύουσα και τη στρατευομένη Εκκλησία· για το επουράνιο και το επίγειο θυσιαστήριο της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο...