Τούτες τις μέρες που την πατρίδα μας τη δέρνει η φτώχεια και η πείνα, η Χρυσούλα, μεγάλη ώριμη γυναίκα με δική της τώρα οικογένεια, φέρνει στο νου της τη συγχωρεμένη τη γιαγιά της. Χρυσούλα την έλεγαν κι εκείνη, με παππού ιερέα ευλαβικό τον ονομαστό παπα-Γιώργη τον Διακουμάτο στην περιοχή της Οιτύλου στη Λακωνία.

Ένας Αμερικανός πολιτικός, μάλλον υπουργός των οικονομικών, που θαρρώ λεγόταν Τζων Μέϊσυ, είχε πει: «Η πιο ουσιαστική μεταρρύθμιση, όπως η φιλανθρωπία, πρέπει να αρχίζει από την πατρίδα»• Αν οι άνθρωποι δεν «φιλούν», δηλαδή δεν αγαπούν την πατρίδα τους, δεν μπορούν να αγαπήσουν τίποτε• ούτε τον εαυτό τους, ούτε τον συνάνθρωπό τους.

Κατά μία άποψη το θέατρο αποτελεί φέτα ζωής. Κατά μια άλλη γνώμη είναι καθρέφτης όπου βλέπουμε το πρόσωπό μας, εάν το βλέπουμε, ατομικό, συλλογικό, και διαπιστώνουμε, εάν διαπιστώνουμε, ότι δεν είναι τόσο καθαρό, ούτε τόσο ωραίο, όσο νομίζαμε. Και εάν το διαπιστώνουμε σε κάποιο βαθμό, από εμάς εξαρτάται να αγωνιζόμαστε να το κάνουμε πιο καθαρό, πιο ωραίο.

Η κοινωνία μας διακρίνεται ἀπό μία ἀντιφατική στάση ἔναντι τοῦ ἔρωτα. Από τήν μία τόν θεοποιεῖ καί τόν προβάλλει ὡς δικαίωμα τοῦ ἀνθρώπου καί ἀπό τήν ἄλλη τόν ὑποβαθμίζει στό σαρκικό ἐπίπεδο, τονίζει τήν ἐπιθυμία ὡς συστατικό του στοιχεῖο καί δέν διδάσκει τήν ἀγάπη ὡς κυρίαρχο συστατικό καί τελικό στόχο τοῦ ἔρωτα...

Άλλη, μία χρονιά έφτασε στο τέλος της, τόσο γρήγορα, σαν ο ήλιος να ανέτειλε και να έδυσε μόνο μία φορά.
Η αρχή της γιορτάστηκε με τόσες πολλές προσδοκίες, με όσες θα γιορτάσουμε και την τωρινή «νέα» αρχή, που, ουσιαστικά, δεν έχει τίποτα νέο, αφού οι ζωές μας συνεχίζουν πάνω στο ίδιο -περίπου- μοτίβο.

Στις 10 Ιανουαρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης¹, αδελφού του Μ. Βασιλείου, αναρτήθηκε στο επίσημο ιστολόγιο της θεολογικής σχολής Θεσσαλονίκης, ανακοίνωση για εκδήλωση στο Ναό των Παπικών επί της Φράγκων επ' ευκαιρία της «Παγκόσμιας Εβδομάδας προσευχής για τη Χριστιανική Ενότητα»². Συγκεκριμένα ο διαχειριστής του ιστολογίου, λέκτωρ του τμήματος Θεολογίας, ανήρτησε αφίσα, η οποία ενημερώνει για εκδήλωση που θα λάβει χώρο στον «Καθεδρικό Καθολικό Ναό της Ασπίλου Συλλήψεως της Θεοτόκου» επί της οδού Φράγκων στις 19/1/2012 και ώρα 7 μ.μ. με θέμα «Τι μας ζητάει ο Κύριος»...

῞Οταν ὁ ᾿Αλεξανδρινός ποιητής Κωνσταντῖνος Καβάφης ἔγραφε γιά τόν «ἔνδοξο βυζαντινισμό μας», προφανῶς μιλοῦσε ἐπαινετικά γιά τήν ἱστορία καί τήν προσφορά τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας, τῆς Ρωμανίας. ᾿Αντιθέτως στήν ἐποχή μας ἔχει καθιερωθεῖ μία ἀρνητική χρήση τοῦ ὅρου «βυζαντινισμός» καί ὁρισμένοι Νεοέλληνες στρέφονται κατ’ εὐθεῖαν στόν παππού μας -τήν Αρχαιότητα- ἀδιαφορώντας γιά τόν πατέρα μας, τό ῾Ελληνορθόδοξο Βυζάντιο.

Φέτος συμπληρώνονται 1700 χρόνια από το Διάταγμα του Μεδιολάνου (Μιλάνου), το οποίο υπέγραψε ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Μέγας με τον Λικίνιο και με το οποίο καθιερώθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας η ανεξιθρησκία. Όπως αναφέρεται στο Διάταγμα (Έδικτο) του 313 οι Χριστιανοί, όπως και οι πιστοί των άλλων θρησκειών μπορούν με απόλυτη ελευθερία και χωρίς κανένα εμπόδιο να προσέρχονται στη λατρεία και να λατρεύουν τον Θεό, ή τους θεούς τους οι παγανιστές...

«Με απογοητεύουν οι άλλοι». Είναι μια φράση που την ακούω συχνά γύρω μου. Μα κάπου – κάπου τη νιώθω να ξεπηδάει κι απ’ τα βάθη του εαυτού μου. Τι θα πει πως μας απογοητεύουν οι άλλοι; Οι μεγάλοι, οι μικρότεροι, οι συνομίληκοι; Θα πει, πως θα τους θέλαμε διαφορετικούς, αλλιώτικους απ’ ό,τι είναι.

Μια Βυζαντινή εκκλησία στα παράλια της Μικράς Ασίας, είδε το "φως του ήλιου",μετά από 700 χρόνια. Και δεν είναι τυχαίο ότι έγινε πρωτοσέλιδο στους New York Times! Στην πόλη των Μύρων ανασκαφές που έχουν ξεκινήσει από το 2009,αποκάλυψαν την εκκλησία ,που ήταν "θαμμένη κάτω από 18 πόδια λάσπης", όπως γράφουν οι New York Times, απ΄ όπου και οι φωτογραφίες.