Οἱ Πατέρες ὀνόμαζαν τήν ἐσωτερική ἐργασία φυλακή τοῦ νοός. Ἀφοῦ ἐξομολογηθεῖς καί κοινωνήσεις, προσέχεις μήπως περάσει στόν νοῦ σου κάποιος ἐμπαθής λογισμός. Ὅλη σου ἡ προσπάθεια εἶναι νά κρατήσεις τόν ἑαυτό σου σ' αὐτό τό ἐπίπεδο. Κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο: Νά κρατήσεις τόν ἁγιασμό ἀπό Κοινωνία σέ Κοινωνία.

Μέ τήν εὐλογία τοῦ Γέροντος Δωροθέου

Η προσευχή μας επιτρέπει να είμαστε περισσότερο «παρόντες» σε σχέση με τον Θεό, με τους άλλους και με τον ίδιο τον εαυτό μας. Μας επιτρέπει να ενωνόμαστε συνεχώς και ολοένα πιο στενά με τον Θεό. Μας επιτρέπει επίσης να κατανοούμε καλύτερα τους άλλους και να εμβαθύνουμε τις σχέσεις μας μαζί τους.

Πραγματική ταπείνωση δεν είναι οι μεγάλοι Σταυροί, τα “Εκκλησιαστικά” φαίνεσθαι και οι ψευτοευσέβιες.
Ειλικρινής ταπεινή στάση είναι να αντιλαμβάνεσαι τα λάθη και τις πληγές που προκαλείς στους άλλους και να τρέχεις για διόρθωση και αλλαγή.

«Αναθέστε όλες τις φροντίδες σας στο Θεό. Εκείνος προνοεί για σας. Μη γίνεστε ολιγόψυχοι και μην ταράζεστε. Αυτός που εξετάζει τα απόκρυφα βάθη της ψυχής των των ανθρώπων, γνωρίζει και τις δικές σας επιθυμίες και έχει τη δύναμη να τις εκπληρώσει όπως Αυτός γνωρίζει. Εσείς να ζητάτε από το Θεό και να μη χάνετε το θάρρος σας.

«Αγαπήσεις… τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Λουκά 10:27)

Αγαπητοί αδελφοί! Αυτή την εντολή του Κυρίου και Θεού μας μας εξαγγέλλει σήμερα το Ευαγγέλιο. Και προσθέτει ότι στην αγάπη προς τον Θεό και στην αγάπη προς τον πλησίον συνοψίζεται όλος ο θείος νόμος.

Μια μέρα οι άνθρωποι σκέφτηκαν να γίνουν θεοί στη θέση του Θεού και έχασαν τον παράδεισο. Μια μέρα οι άνθρωποι έβαλαν σχέδιο στο μυαλό τους να εξοντώσουν τον Θεό που ήρθε να τους καλέσει πίσω στην αγκαλιά Του και Τον κρέμασαν στον σταυρό σαν εγκληματία. Μια μέρα –κάθε μέρα– οι άνθρωποι αφήνουν το νου τους να σκοτιστεί και χάνουν τη θέα του προσώπου του Θεού· πρώτα με τη σκέψη τους και ύστερα με τις πράξεις τους επιμένουν να προδίδουν Εκείνον που υπάρχει και να λατρεύουν ψεύτικους θεούς που δεν υπάρχουν.

Πρωινή Προσευχή: Να έρχεσθε εδώ με μεγάλη προθυμία και να αναπέμπετε στο Θεό των όλων τις πρωινές σας προσευχές και εξομολογήσεις, να Τον ευχαριστήτε για τα αγαθά που σας έχει χαρίσει και να Τον παρακαλήτε να λάβετε μεγάλη βοήθεια για να μπορέσετε κατόπιν να τα διατηρήσετε…

«Ο διάβολος μας βοηθά να κάνουμε ελεημοσύνη, να νηστεύουμε, να παρθενεύουμε, να χτίζουμε Εκκλησίες γιατί ξέρει, ότι μπορεί να μας ρίξει στην υπερηφάνεια.
Μόνο δύο πράγματα δεν θα σε αφήσει να κάνεις ο διάβολος: α) να πεις "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με" και β) να πας να εξομολογηθείς.»

Στην καρδιά είναι η θέληση, στην καρδιά είναι η αγάπη, στην καρδιά είναι η κατανόηση, στην καρδιά είναι το πρόσωπο της Παναγίας και Θείας Τριάδος. Η καρδιά είναι ο οίκος του Πατρός, τό ιερό του Υιού και το εργαστήριο του Αγίου Πνεύματος.
Ο Θεός θέλει την καρδιά: «Υιέ μου, δός μοι σήν καρδίαν» (Παρ. κγ’ 26).

Προσεύχεσαι; Ναι.
Πού όμως; Στον εαυτό σου, ή στο Θεό;
Μη βιαστείς να πεις "στο Θεό". Διότι, δεν είναι κάτι απλό.
Προσεύχομαι θα πει, αγγίζω το Θεό. Αυτόν που είναι: η ειρήνη, η αγάπη.