Πρέπει νά κοινωνούμε. Aν δεν κοινωνούμε, τότε δεν είμαστε χρι­στιανοί. Τότε, δεν πρόκειται νά προκόψουμε στήν πνευματική, στήν ενάρετη, στήν χριστιανική καί αγία ζωή. Αυτό είπε ό Κύριος κάποτε. Ειπε: «’Εάν μή φάγητε την σάρκα του υίού του άνθρώπου καί πίητε αύτού τό αίμα, ούκ εχετε ζωήν εν έαυτοίς» (Ίωάν. 6, 53)...

Όταν αυξηθεί η χάρη του Θεού στον άνθρωπο, τότε από τον πόθο της αρετής καταφρονεί το θάνατο, και βρίσκει πολλούς λόγους, στην ψυχή του, για να υποφέρει τις θλίψεις.
Και όσα θεωρούνται βλαβερά για το σώμα, και επέρχονται ξαφνικά στην ανθρώπινη φύση, για να την κάνουν να υποφέρει, δεν τα λογαριάζει καθόλου, συγκρίνοντας τα με τα ελπιζόμενα αγαθά...

Οι διδαχές του γέροντα Παϊσίου για την προσευχή είναι πολύτιμες για κάθε χριστιανό. Έλεγε:
«Δεν υπάρχουν μακαριότεροι άνθρωποι από εκείνους που έπιασαν επαφή με τον Ουράνιο Σταθμό και είναι δικτυωμένοι με ευλάβεια με το Θεό. Όπως δεν υπάρχουν πιο δυστυχισμένοι από εκείνους που έκοψαν την επαφή τους με το Θεό...

Για να ταπεινούμεθα, έστω και χωρίς την θέλησή μας, ο Κύριος οικονόμησε και τούτο: Κανείς δεν μπορεί να βλέπει τα τραύματά του, όπως τα βλέπει ο πλησίον του. Έτσι είμεθα υποχρεωμένοι να χρεωστούμε την θεραπεία μας όχι στον εαυτόν μας, αλλά στον πλησίον και στον Θεόν.

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος

Αν παρακολουθείς τον εαυτό σου και τον δοκιμάζεις, θα δεις ότι οι άρχοντες και τα αφεντικά έχουν εξουσία μόνο του σώματος, όχι και της ψυχής. Και να το θυμάσαι αυτό πάντοτε. Γι' αυτό, αν διατάζουν φόνους ή τίποτε άτοπα ή άδικα και ψυχοβλαβή, δεν πρέπει να υπακούμε σ' αυτούς και αν μας βασανίζουν ακόμα. Γιατί ο Θεός δημιούργησε την ψυχή ελεύθερη και αυτεξούσια σε όλα όσα κάνει, καλά η κακά...

Όλους τους ανθρώπους τους πολεμάει ο διάβολος, γιατί όλους θέλει να τους κολάσει. Αλλά περισσότερο πολεμάει τους ενάρετους, αυτούς που αγωνίζονται με πόθο «τον καλό αγώνα της πίστεως» (βλ. Α΄ Τιμ. ς΄ 12), αυτούς που έχουν καρπούς πνευματικούς. Όπως τα παιδιά πετούν πέτρες στις καρυδιές που έχουν καρύδια, έτσι και ο διάβολος πετροβολάει αυτούς που έχουν καρπούς πνευματικούς...

Το παν στον άνθρωπο είναι η θέληση. Η θέληση είναι το σπουδαιότερο στοιχείο της ελευθερίας του ανθρώπου. Δεν μπορεί φυσικά μόνη της να επιτύχει. Εκλέγει όμως και αποφασίζει. Αυτή προκαλεί τη θεία επέμβαση, την οποία ο Θεός δεν πραγματοποιεί εάν δεν προηγηθεί η ελεύθερη εκλογή της προσωπικότητας. Διατήρησε ο δημιουργός την κυριότητα και ελευθερία του ανθρώπου και μετά την αποκοπή και την πτώση του απ αυτόν...

Είπε Γέροντας:
• "Όταν ο άνθρωπος προσέχει να μην βλάψει τον πλησίον, τότε ενθαρρύνεται ο λογισμός του ότι η προσευχή του έγινε δεκτή από τον Θεό. Αν όμως βλάψει τον πλησίον, η προσευχή του γίνεται σιχαμερή και είναι απαράδεκτη.

Μπορεῖ νὰ νηστεύεις, νὰ ἐκκλησιάζεσαι, νὰ τηρεῖς τοὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ κάνεις πολλὰ ποὺ μυρίζουν λιβάνι. Γι' αὐτὸ κι ἀπατοῦν, ξεγελοῦν, καὶ σὲ κάνουν νὰ χάνεις τὸ δρόμο. Ἐσύ, βέβαια, κάνεις πολλά. Νὰ τὸ ποῦμε αὐτό. Τὸ ξέρω. Εὖγε. Μὰ ἂν δὲν τηρεῖς καὶ τὴν πρώτη ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ, τὴν ἀγάπη, -ή, ἔστω, νὰ προσπαθεῖς- πῶς θὰ ἑνωθεῖς μ' αὐτὸν πού εἶναι Η ΑΓΑΠΗ;

-Γέροντα, πώς μπορεί μια νοικοκυρά να ρυθμίση τις δουλειές της, ώστε να έχη χρόνο και για προσευχή; Τι αναλογία δηλαδή πρέπει να υπάρχη ανάμεσα στην εργασία και στην προσευχή;
-Οι γυναίκες συνήθως δεν έχουν μέτρο στις δουλειές τους. Θέλουν συνέχεια να ανοίγουν δουλειές. Ενώ έχουν πολλή καρδιά και θα μπορούσαν να κάνουν πολύ καλό νοικοκυριό στην ψυχή τους...