Φωνές, φασαρία, θυμός, νεύρα και όλα μαζί. Χειμώνας βαρύς. Σαρακοστή στον Άθω. Ο Θανασός είχε ξεμείνει στο κελλί του γερο – Κοσμά, αφού το χιόνι είχε αποκλείσει τα μονοπάτια. Κλειστός ο δρόμος για τα μοναστήρια και η θάλασσα κάτω δεν ησύχαζε. Τα μοναστήρια άλλωστε ήτανε και μακριά και δεν είχε τρόπο να φύγει.
– Μην χολοσκάς. Θα μείνεις στο κελλί, του είπε ο γέροντας Κοσμάς όλο αρχοντιά. Κουκιά έχουμε, ξύλα για το τζάκι έχουμε, να ΄ναι καλά ο γερο – Τιμόθεος που μας οικονόμησε νωρίς κούτσουρα.

Μή πικραίνεσθε γιά τά λάθη σας.
Μήν άπογοητεύεσθε.
Μήν άπελπίζεσθε.
Μόνο νά φροντίζετε νά μετανοείτε!
Ό Θεός δύο πράγματα κοιτάζει: τί άγώνα έκάμαμε πρίν πέσωμε, νά μήν πέσωμε· καί πό­σο μετανοιώσαμε μετά!

–Γέροντα, πώς θά μπορέσω τήν Σαρακοστή νά αγωνισθώ περισσότερο στήν εγκράτεια;
-Οι κοσμικοί τώρα τήν Σαρακοστή προσέχουν κατά κάποιον τρόπο τήν εγκράτεια, ενώ εμείς οι μοναχοί πάντα πρέπει νά προσέχουμε. Τό κυριώτερο όμως πού πρέπει νά προσέξει κανείς είναι τά ψυχικά πάθη καί μετά τά σωματικά. Γιατί, άν δώσει προτεραιότητα στή σωματική άσκηση καί δέν κάνει αγώνα, γιά νά ξεριζωθούν τά ψυχικά πάθη, τίποτε δέν κάνει. Πήγε μία φορά σέ ένα μοναστήρι ένας λαϊκός στήν αρχή τής Σαρακοστής καί κάποιος μοναχός τού φέρθηκε απότομα, σκληρά.

Τίποτε δεν είναι τυχαίον εις τον κόσμο.Την ζωή μας και όλα τα της ζωής μας τα διοικεί ο Δεσπότης Χριστός.
Εις τον πόνον και τας πικρίας μας έρχεται εις συνάντησιν το Άγιο Πνεύμα και εξάγει χαράν θεοδώρητον.
Δεν αντιλαμβανόμεθα πολλάκις την παρουσίαν του, διότι είμεθα απερροφημένοι από την καθημερινότητα των μεριμνών μας.
Όμως Aυτό, πνέον όπου θέλει, πνέει και εις την καρδίαν μας κα την δροσίζει. Ως βάλσαμον χύνεται επάνω μας η θεία παράκλησις.

Τώρα που ήλθαν πολλές θλίψεις πάνω σου....μην αποκάμεις,
μην ολιγοψυχήσεις, μην απελπίζεσαι,
αλλά σήκω επάνω, ανορθώσου!
και προπαντός ήλπισε,
γιατί στον καιρό του πόνου η προσευχή σου γίνεται περισσότερο αγία...
και η ευλογία του Θεού είναι μεγαλύτερη...

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ο άνθρωπος για να έχει πνευματική ζωή, να έχει το φως στη ζωή του, πρέπει να έχει τελεία επικοινωνία με το περιβάλλον του.Από τη στιγμή που δεν έχει αυτή την απλή, την φυσική, την άνετη εγκατάλειψη και Τα τέσσερα πράγματα που σκοτίζουν τη ψυχή!παράδοση του εαυτού του στον άλλον, και επομένως την βίωση του άλλου ως οικείου μέλους, δεν μπορεί να έχει Θεόν. Γι' αυτό σκοτίζεται η ψυχή, όταν κλονίζεται...

Διαβάζουμε στὸ Γεροντικό: «Ὁ τάδε πλανήθηκε». Τί ἔκανε αὐτὸς ὁ πλανεμένος; Νά, ὑπερηφανεύθηκε, τὸν πλάνησε ὁ διάβολος, τὸν πῆγε στὸ πηγάδι καὶ τοῦ εἶπε: «Ἅμα θὰ πέσεις κάτω, θὰ στείλει ὁ Χριστὸς τοὺς ἀγγέλους Του καὶ θὰ σὲ κρατήσουν, γιατί αὐτὸ εἶναι γραμμένο στὸ Ψαλτήρι: “Τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περί σου τοῦ διαφυλάξαι σὲ ἐν πάσαις ταῖς ὀδοῖς σου” καὶ “ἐπὶ χειρῶν ἀρούσι σέ, ἴνα μὴ προσκόψης πρὸς λίθον τὸν πόδα σού”.

Δύσκολος εἶναι, τό ἀναγνωρίζω, ὁ ἀγώνας ἐνάντιον αὐτοῦ τοῦ ἐχθροῦ· εἶναι ὅμως ἀπαραίτητος. Πολλοί κάνουν πολέμους καί νικοῦν ἄλλους ἀνθρώπους· εἶναι ὅμως αἰχμάλωτοι καί δοῦλοι στά πάθη τους. Δέν ὑπάρχει πιό ἐνδοξη νίκη ἀπό τή νίκη πάνω στόν ἑαυτό μας. Βραβεῖο χωρίς νίκη δέν ὑπάρχει. Καί νίκη χωρίς ἀγώνα δέν ὑπάρχει.

Όταν αγαπάς τον Κύριο, τότε έχεις υπομονή στο Άγιο Θέλημα Του. Αν έχεις όμως υπομονή χωρίς αγάπη, τότε είσαι σαν στρατιώτης του Χίτλερ. Μόνο…
Χρειαζόμαστε Υπομονή στα βέλη του πονηρού, Επιμονή στο σπάσιμο του Εγώ και Υποταγή στο Άγιο Θέλημα Του Θεού. Μόνο μ’αυτά μπορούμε να προχωρήσουμε…
Τα νεύρα είναι Εγωισμός…Μόνο οι κομπλεξικοί θέλουν πάντα να επιβάλλονται…
Από την κουταμάρα καλύτερη η βουβαμάρα…

Μήν θλίβεσαι, μή λυπάσαι πιό πολύ άπό όσο πρέπει, γιατί έτσι δίνεις δικαιώματα στό πονηρό νά σέ χτυπάει μέ δύναμη...
Έσύ τώρα νά προσπαθήσεις νά πλησιάσεις τόν Θεό όσο πιό πολύ μπορείς μέ τήν προσευχή καί τήν άσκηση!
Τήρησε τόν κανόνα πού σού έχει δώσει ό πνευματικός σου καί προσπάθησε νά αίσθανθείς τόν Θεό!
Κάνε ότιδήποτε γιά νά Τόν ζήσεις, νά Τόν βάλεις στήν καρδιά σου!