Όταν τρώει υπερβολικά ο άνθρωπος γίνεται σαρκικός, χωρίς πνεύμα. Γίνεται μια άψυχη σάρκα. Με τη νηστεία αντίθετα, προσελκύει το άγιο Πνεύμα και γίνεται πνευματικός. Όταν το βαμβάκι είναι στεγνό, είναι ελαφρύ. Όταν όμως βραχεί βαραίνει και πέφτει αμέσως στο έδαφος. Το ίδιο γίνεται και με τη ψυχή...

Γέρων Θεόφιλος Παραϊάν:
Εγώ επιμένω σε όλους, να πηγαίνουν, αν όχι σε όλες τις ακολουθίες, τουλάχιστον στην θεία λειτουργία. Καί αν συμβεί κάποιος να μην πηγαίνει στη θεία λειτουργία, ούτε που κάθομαι να συνομιλήσω μαζί του! Γιατί δεν έχω να του πω τίποτε!

Kάποτε ὁ παπα-Νικόλας ὁ Πλανᾶς, θυμιάτιζε τὴν ὥρα τῆς ἐνάτης ᾠδῆς, ὅταν ἔψαλλαν οἱ ἱεροψάλτες «τήν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ Ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ».
Πέρασε μπροστὰ ἀπὸ μία κυρία, ποὺ στεκόταν στὰ πλαϊνὰ στασίδια, καὶ δὲν τὴν θυμιάτισε. Δὲν τὴν θυμιάτισε καθόλου, πέρασε ἀπλῶς δίπλα της. Ὕστερα ἀπὸ δύο στασίδια ἦταν ἕνα ἄδειο. Στάθηκε ἐκεῖ, τὸ θυμιάτισε πέντε-ἕξι φορὲς καὶ ἔφυγε...

Όπως εκείνος που έχασε το φως του σκοντάφτει σε πολλά εμπόδια, έτσι και εκείνος, που θα λησμονήσει το φόβο του Θεού, διαρκώς βασανίζεται από διάφορες φροντίδες, μέριμνες και λύπες. Όταν κάποιος άνθρωπος ξοδεύει όλη του την φροντίδα για να εξετάζει υπερβολικά τη ζωή των άλλων, θα έχει ως συνέπεια οι οικογενειακές του υποθέσεις να παραμελούνται και θα πηγαίνουν απ’ το κακό στο χειρότερο...

Ενα πολὺ λεπτὸ θέμα τῆς πνευματικῆς ζωῆς τοῦ Χριστιανοῦ εἶναι τὸ θέμα τῶν λογισμῶν καὶ τῆς ἐξομολογήσεως αὐτῶν. ῎Απειρος ὁ πιστὸς στὸν ἀόρατο πόλεμο, ὅταν μάλιστα τρέφεται μὲ εὐσεβιστικὰ προϊόντα δυτικῆς προελεύσεως καὶ ὄχι μὲ Πατερικὴ στερεὰ τροφή, ἀπελπίζεται μόλις τὸν πλημμυρίσουν οἱ λογισμοὶ βλασφημίας καὶ ἀπιστίας...

Σπάνια ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει στερήσεις, θλίψεις και δυστυχίες στη ζωή του, μπορεί με φλογερή καρδιά να προσεύχεται στο Θεό. Προσευχή η οποία έχει την φλόγα της πίστης, της ελπίδας και της αγάπης προς το Θεό, βγαίνει από την ψυχή, η οποία έχει συνειδητοποιήσει την ελεεινότητα και την φτώχια της...

Τὰ γνωστὰ καὶ ἀποτελεσματικὰ μέσα γιὰ τὴν ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῶν ἱερῶν Γραφῶν καὶ τὴν πείρα τῶν μεγάλων ἅγιων, εἶναι τὰ ἑξῆς:

• Ἡ καθαρὴ καρδιὰ καὶ τὸ ἁγνὸ σῶμα.
• Ἡ ταπεινοφροσύνη.
• Ἡ ὑπακοὴ στὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ.
• Ἡ προσευχή.

"Η προσευχή μου", γράφεις, "είναι κάπως ψυχρή και αδύναμη". Η ψυχρότητα και η αδυναμία δεν βρίσκονται στον προσευχή, αλλά σ’ εκείνον που προσεύχεται. Προσπάθησε να προσεύχεσαι όπως πρέπει, και η προσευχή θα πάει καλά.
Όταν ένας μαθητής γράφει απρόσεκτα, ο δάσκαλος τον μαλώνει και τον απειλεί με τιμωρία. Τότε συγκεντρώνεται και αρχίζει να γράφει σωστά...

Ὁ Θεός τίς πράξεις μας τίς λογαριάζει σύμφωνα μέ τίς προθέσεις μας. Γιατί λέει ἡ Γραφή: «Νά σοῦ δώσει ὁ Κύριος κατά τήν καρδιά σου» (Ψαλμ. 19:5). Ὑπάρχει ἄνθρωπος πού φαινομενικά ἐκτελεῖ ἐντολή τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ εἶναι δοῦλος σέ πάθος καί μέ τους πονηρούς λογισμούς καταστρέφει τήν καλή πράξη...

Πρέπει να έχουμε πάντα στο νου μας πως ο διάβολος προσπαθεί ακατάπαυστα να καλύπτει τη ψυχή μας με τη σκόνη της κόλασης. Εμείς έχουμε ήδη αρκετή απ’ αυτή τη σκόνη μέσα μας, αλλά είναι σκόρπια. Με την πίστη και ελπίδα στον Κύριο και με συνεχή εγρήγορση θα μπορέσουμε με τη βοήθεια του Θεού...