Τα θαύματα είναι η αποκάλυψη του Θεού στον κόσμο. Όλα τα έργα του Θεού είναι θαύματα. Οι πιστοί το βλέπουν αυτό και το ξέρουν. Γι αυτό και σε κάθε περίσταση το ομολογούν και σε κάποιες δύσκολες περιστάσεις, σε κίνδυνο και ανάγκη, ζητούν από το Θεό να κάμη το θαύμα του. Κι ακόμη περισσότερο, σαν σε αντάλλαγμα, υπόσχονται να δώσουν από τον εαυτό τους ό,τι θα μπορούσαν καλύτερο.

Η Μεγάλη Είσοδος είναι η μεταφορά των τίμιων δώρων από την πρόθεση στο θυσιαστήριο, την Αγία Τράπεζα. Η πράξη αυτή αρχικά ήταν απέρριτη. Γινόταν μόνο από τους διακόνους, τους οποίους περίμενε στο θυσιαστήριο ο επίσκοπος. Από τον 6ο αιώνα η μεταφορά έγινε επισημότερη και μεγαλοπρεπέστερη, αφού συμμετείχαν και οι ιερείς ακόμη και ο αυτοκράτορας.

Όλα ήταν έτοιμα για τη σφοδρή επέλαση του Ξέρξη εναντίον της Ελλάδας. Ο Πέρσης βασιλιάς, αφού πέρασε με το στράτευμα του τον Ελλήσποντο, στρατοπέδευσε στην ευρύχωρη πεδιάδα του Έβρου, για να κάνει την τελευταία επιθεώρηση του στρατού και του ναυτικού του.
Υπεροπλία ακαταμάχητη! Πάνω από 700.000 πεζοί, 80.000 ιππείς, 3.000 καράβια...

Ένα timelapse βίντεο από την όμορφη περιοχή της Παταγονίας στην Νότια Αμερική. Από τον φωτογράφο Adam Colton.

"Λάβετε, φάγετε..." και "Πίετε εξ' αυτού πάντες..." είναι οι λόγοι του Κυρίου, με τους οποίους συνέστησε το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, το οποίο τελούμε σε κάθε θεία Λειτουργία σύμφωνα με την εντολή του Χριστού, "τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν". Εκείνο που έγινε τότε στο μυστικό δείπνο γίνεται κάθε φορά στη θεία λειτουργία, αφού είναι η ίδια Τράπεζα και η ίδια θυσία, "ουκ άλλην θυσίαν... αλλά την αυτήν αεί ποιούμεν".

Το άναμμα του καντηλιού ενέχει τον συμβολισμό ότι προσφέρεται ως θυσία σεβασμού και τιμής προς τον Θεό και τους Αγίους Του. Συμβολίζει επίσης το φως του Χριστού που φωτίζει κάθε άνθρωπο καθώς επίσης και το γνωστό προάγγελμα του Κυρίου μας ότι πρέπει να είμαστε οι Χριστιανοί τα φώτα του κόσμου.

...Ημέρα που θα περάσει και δεν ένοιωσες τον Χριστόν μας εις την καρδία σου, διά της προσευχής, αναγνώσεως Ψαλτηρίου, Ευαγγελίου κλπ., να θεωρής ότι απώλεσες αυτή την ημέρα!
Να παρακαλής με δάκρυα, όπως η Μαρία Μαγδαληνή και να λέγης: Χριστέ μου, μη με εγκατάλειψης! Χριστέ μου μη με άφήσης μόνο, Χριστέ μου γλυκύτατε, μη πάρης την ψυχήν μου αν δεν γίνω όλος Σος!

Ο τόπος μας. Ολόκληρη η Μικρασία, που το 26% του πληθυσμού της ήταν Έλληνες. Μια Μικρασία που έζησε, ζει και θα ζει. Μια εστία Ελληνισμού, Χριστιανισμού και Παιδείας απ' τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα: Όμηρος, Ηρόδοτος, Θαλής, Κόντογλου, Μέγας, Κοντής, Βενέζης, Αμβρόσιος Μοσχονησίων, Γρηγόριος Κυδωνιών, Χρυσόστομος Σμύρνης...

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Είμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Οι προφητείες είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα της εποχής μας. Ο άνθρωπος ανησυχεί για το τι θα συμβεί στο μέλλον και αναζητά διαρκώς από κάπου να γαντζωθεί ώστε να νιώσει ασφαλής. Εάν κάποιος κάνει μια βιαστική έρευνα θα διαπιστώσει πως υπάρχουν πάμπολλες προφητείες προερχόμενες από διαφόρους προφήτες ποικίλων θρησκευτικών χώρων. Ασφαλώς δεν είναι δυνατόν όλες οι προφητείες να είναι αληθινές...