Ευτυχία είναι, να μην φοβάσαι τις σκέψεις σου.
Ευτυχία είναι, να μην φοβάσαι να περιμένεις.
Ευτυχία είναι, να πιστεύεις ότι οι καλύτερες μέρες δεν έχουν έρθει ακόμα.
Ευτυχία είναι, να φοβάσαι την αμαρτία και όχι τον αμαρτωλό.

Στο δεύτερο μισό του βιβλίου του αείμνηστου γέροντα Ιωσήφ του Βατοπεδινού "Ο γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής", υπάρχουν οι συμβουλές του Αγίου από τη Συλλογή του "Η δεκάφωνος σάλπιγξ". Σας αντιγράφω δύο παραγράφους από το τμήμα που ονομάζεται "Τάξις σωματικής ευταξίας": «Αφού λοιπόν σηκωθείς, πίνεις ένα ζεστό με ολίγο ψωμί ή παξιμάδι και αρχίζεις την εργασίαν σου...

«Μια παρθένος πήγε στον Αββά Παμβώ και του λέγει: «Αββά, εγώ νηστεύω πολύ και τρώω ανά επτά ημέρες. Κάνω και διάφορες άλλες ασκήσεις. Έχω αποστηθίσει τη Πάλαια και Καινή Διαθήκη. Τί μου υπολείπεται ακόμη να πράξω, ώστε να φθάσω στην τελειότητα;»
Ο σοφός γέροντας της λέει: "Παιδί μου, όταν κανείς σε βρίσει, σε χλευάσει, σου φαίνεται μέσα σου σαν να σε επαινεί;"

- Γέροντα, φοβάµαι πολύ καί σκέφτοµαι σέ µιά δύσκολη περίσταση τί θά κάνω. Πού οφείλεται ό φόβος;
- Μπορεί κανείς καί άπό µικρός νά έχη πάθει κάτι καί γι' αυτό νά φοβάται. Πολλές φορές µπορεί νά είναι καί φυσικός ό φόβος, αλλά µπορεί νά εΐναι καί από έλλειψη πίστεως, άπό έλλειψη εµπιστοσύνης στον Θεό.

Όταν σε επαινούν οι άλλοι, για κάποιο καλό που σου έδωσε ο Θεός, στάσου καλά συγκεντρωμένος στον εαυτόν σου και μην μετακινηθείς καθόλου από την αληθινή γνώση της μηδαμινότητάς σου και στρέψου στον Θεό, λέγοντάς προς Αυτόν, με όλη σου την καρδιά: Ας μη γίνει ποτέ Κύριέ μου, να γίνω κλέφτης της δική Σου Τιμής και Χάριτος. Σε Σένα ανήκει η Τιμή και η Δόξα. Σε μένα η ντροπή... (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

https://www.facebook.com/pneumatoskoinwnia/

Ὅταν θέλεις νά συμβουλέψεις κάποιον στό καλό, πρῶτα νά τοῦ δείξεις τήν ἀγάπη σου, καί μετά μέ λεπτότητα καί προσοχή νά τοῦ κάνεις τήν παρατήρηση, προσέχοντας νά μήν τόν πληγώσεις... Γιατί αὐτός θά παρατηρήσει πρῶτα τήν ἀγάπη πού θά τοῦ δείξεις, κι ὕστερα θά προσέξει τήν παρατήρηση πού θά τοῦ κάνεις... Ἔτσι θά τόν ὠφελήσεις χωρίς νά βλαφτεῖ ἡ ψυχή του... (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Καὶ καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως. Καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. Καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι.

Όποιος αγαπά τον Κύριο, πάντοτε Εκείνον σκέφτεται, και η μνήμη του Θεού γεννά τήν προσευχή. Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε δεν θα προσεύχεσαι, και χωρίς τήν προσευχή η ψυχή δεν θα παραμένει στην αγάπη του Θεού, γιατί με τήν προσευχή έρχεται η χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Κάνεις δεν είναι τόσο ανόητος, όσο αυτός που δεν μπορεί να δει τις δικές του αμαρτίες, αλλά επίσης δεν μπορεί να δει τις αρετές των άλλων. Κανείς δεν είναι τόσο φωτισμένος, όσο αυτός πού μπορεί να δει και να αναγνωρίσει τις δικές του αμαρτίες και τις αρετές των άλλων.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εξισώνει εκείνους, οι οποίοι βλέπουν μόνον τα λάθη των άλλων, με μύγες πού πέφτουν πάνω στις πληγές των άλλων όχι για να τούς θεραπεύσουν, αλλά για να τούς καταφάγουν και να τούς μολύνουν περισσότερο.

Όπως θα γνωρίζετε, η νήψις είναι πατερική διδασκαλία, είναι βίωμα των μεγάλων νηπτικών πατέρων της Εκκλησίας και δη της ερήμου. Η λέξη "νήψις" προέρχεται εκ του "νήφω" , που σημαίνει αγρυπνώ, φρουρώ, επισκοπώ, παρατηρώ, επιβλέπω, παρακολουθώ. Αυτά όλα οι Πατέρες τα συνοψίζουν σε μια αδιάλειπτη προσοχή του νοός.
Η νήψις εικονίζεται με την αξίνα, η οποία καταρρίπτει τα μεγάλα δένδρα χτυπώντας τη ρίζα τους. Κι όταν χτυπηθεί η ρίζα, δεν ξαναφυτρώνουν. Έτσι και όταν ο νους του ανθρώπου, του χριστιανού, έχει την προσοχή αυτή...