Ο παπά Ν… είναι ένας απλός λευίτης και προπάντων εμπερίστατος, με πολλά προσωπικά προβλήματα, όμως ήταν ένας αγαπημένος φίλος του παπα Φώτη Λαυριώτη του διά Χριστό Σαλού, και πολλές φορές όταν τον έβλεπε τον πείραζε ο Παππούλης γιατί ο παπα Ν… είναι μια πολύ απλή ψυχή καθαρή παιδική θα έλεγα και ο Παππούλης αναπαυόταν σε τέτοιες ψυχές!

Το έτος 1579 μ.Χ. οι αντιχαλκηδόνιοι Αρμένιοι δωροδόκησαν τους Τούρκους που κατείχαν τα Ιεροσόλυμα και το Μεγάλο Σάββατο εισήλθε στον Πανάγιο Τάφο ο δικός τους Πατριάρχης να πάρει το Άγιο Φως. Έτσι, οι Ορθόδοξοι με τον Πατριάρχη ήλθαν και έμειναν έξω από το Ναό της Αναστάσεως, στην Αγία Αυλή. Η λύπη τους ήταν μεγάλη, γι᾽ αυτό προσεύχονταν στον Κύριο με πολύ πόνο. Ο Ορθόδοξος Πατριάρχης καθόταν περίλυπος μπροστά στην αριστερή μαρμάρινη κολώνα της Πύλης του Ναού. Εν τω μεταξύ, εντός του Ναού ο Πατριάρχης των Αρμενίων και οι Αρμένιοι προσεύχονταν...

Σπλάχνο μου τής ψυχής, διατί άθυμείς; Διατί άπελπίζεσαι; Διατί άποκάμνεις;
Ίδού ότι άφησεν ό Θεός τούς δαίμονας νά σέ σινιάσουν όλίγον, νά ίδής πού εύρίσκεσαι. Νά ταπεινωθή ή καρδία σου. Νά γίνης συμπαθής πρός τούς άμαρτάνοντας καί ποσώς νά μήν τούς κατακρίνης. Πώς θά γνωρίσης τής φύσεως τήν άσθένειαν, έάν δέν σέ ξυπνήσουν οί κόρακες;

Ό Κύριος πήρε πάνω Του όλες μας τίς όδύνες καί τίς μέριμνες, καί είπε ότι θά μᾶς παράσχει καθετί πού χρειαζόμαστε!
Καί παρόλα αύτά έμείς κρατιόμαστε τόσο σφιχτά άπό τίς μέριμνές μας, πού δέν άφήνουμε τόν νού καί τήν καρδιά μας, τίς οίκογένειες καί καθέναν τριγύρω μας, νά βρεί άνάπαυση!

† Γέροντας Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα

H λέξις «Διακαινήσιμος» γιά έναν άπιστο και άθεο δεν σημαίνει τίποτα και ε­ἴτε ακούει τη λέξη, ε­ἴτε δεν την ακούει, εἰς την αυτήν κατάστασιν ευρίσκεται, γιά μας που πιστεύουμε, παρ’ όλη την αμαρτωλότητά μας, η λέξις «Διακαινήσιμος» είναι πολυσήμαντος. Όλες δε οι ημέρες της εβδομάδος αυτής της Διακαινησίμου (Δευτέρα, Tρίτη, Tετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο), θεωρούνται ως μία ημέρα.

Με μεγάλη λαμπρότητα και τιμές τελέστηκαν στον Άγιο Ελευθέριο οδού Αχαρνών οι Ακολουθίες της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος.
Την Αγία και Μεγάλη Τετάρτη τελέστηκε το μυστήριο του Ευχελαίου όπου πλήθος πιστών συμμετείχαν και χρίστικαν με το Άγιο Έλαιο ως ευλογία και προετοιμασία για τις Άγιες αυτές ημέρες.

Μυστήρια των μυστηρίων απόκρυφα! Δυό κρυφοί μαθητές έρχονται να κρύψουν σε τάφο τον Ιησού, διδάσκοντας με τη δική τους απόκρυψη το κρυμμένο στον άδη μυστήριο του κρυμμένου στη σάρκα Θεού. Και ξεπερνούσαν ο ένας τον άλλο στη διάθεση για το Χριστό· ο Νικόδημος από τη μια γενναιόδωρος στη σμύρνα και την αλόη, κι ο Ιωσήφ από την άλλη αξιέπαινος για την τόλμη και το θάρρος...

Εν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. πάντα δι᾿ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν. ᾿Εγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ Θεοῦ, ὄνομα αὐτῷ ᾿Ιωάννης...

Ὁ ὡραιότατος ἀναστάσιμος Κανόνας τοῦ Πάσχα «Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν λαοί...», συγκινεῖ βαθύτατα, ὅσους γνωρίζουν πὼς ἡ τελετή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου δέν τελειώνει μέ τήν ἀνάγνωση τοῦ ἀναστάσιμου ἱ. Εὐαγγελίου στόν περίβολο τοῦ Ναοῦ. Συνεχίζει νά συγκινεῖ, νά θέλγει καί νά ἱκανοποιεῖ βαθύτατα, ὅσους δέν τρέπονται σέ ... ἄτακτη φυγή μέ τό ἄκουσμα τοῦ "Χριστός Ἀνέστη"».

«Γιατί εἶναι ἡ ζωή δύσκολη γιὰ τὸν ἄνθρωπο; Γιατί ὁ ἄνθρωπος ἐφεῦρε τὸν θάνατο καὶ τὸν ἐγκαθίδρυσε ἐντός του καὶ σὲ ὅλα τὰ ὄντα γύρω του. Ὁ δὲ θάνατος εἶναι µιὰ ἀστείρευτος πηγὴ ὅλων τῶν βασάνων καὶ τῶν θλίψεων. Ὅλα τὰ νεῦρα τοῦ θανάτου ξεκινοῦν ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, γιατί αὐτὸς εἶναι τὸ κύριο γάγγλιο τοῦ θανάτου. Εἰς τὴν πραγµατικότητα ὁ θάνατος εἶναι ἡ µόνη πικρία τῆς ζωῆς, ἡ µόνη πικρία τῆς ὕπαρξης.