Καλύτερη βοήθεια από την ευχή του Ιησού δεν θα βρεις, σε όλη την ζωή σου, διότι η ευχή είναι επίκληση και χρήση του ονόματος του Ιησού, που σου δίδει την ενέργειά Του. Όταν λοιπόν μνημονεύεις το όνομά του Ιησού, χρησιμοποιείς τον Ιησού ως δικό σου όργανο.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Η αγαθή συνείδησι έχει σαν αρχή και θεμέλιο την ταπεινοφροσύνη· η δε πονηρά συνείδησι έχει σαν αρχή της την υπερηφάνεια και την ανυπακοή.

Πρόσεχε την συνείδησι σου· τα έργα σου να είναι γνήσια· όχι άλλο εις το στόμα και άλλο εις την καρδιά σου· αγάπησε την αλήθεια· φοβήσου τον έλεγχο της συνειδήσεως σου· διόρθωνε τον εσωτερικό σου άνθρωπο, για να μη μετανοήσης κατόπιν ματαίως.

- Στήν Παλαιὰ Διαθήκη δὲν φαίνεται τὸ ἀσκητικὸ πνεῦμα· πῶς τὸ ἐξηγεῖτε αὐτό:
- Μόνο τὸ νὰ κάνης νηστεία καὶ μετάνοιες καὶ ἀγρυπνίες εἶναι ἄσκησι; Τὸ νὰ εἶναι στὸν οἶκο τοῦ Πετεφρὴ ὁ Ἰωσὴφ καὶ νὰ εἶναι μέσα σὲ τόσα πλούτη καὶ νὰ τὰ διαχειρίζεται ὅλα ἀνεξελέγκτως καὶ νὰ μὴν κλέβη, αὐτό δὲν εἶναι άσκη­σι;

Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν μεταχειριζόμαστε την Αγία Γραφή όπως το κινητό μας τηλέφωνο.
-Αν θα την κουβαλούσαμε μαζί μας παντού;
-Αν θα γυρνούσαμε πίσω να την πάρουμε εάν την ξεχνούσαμε;
-Αν θα "σερφάραμε" σε αυτήν πολλές φορές την ημέρα;
-Αν θα την χρησιμοποιούσαμε για να λάβουμε μηνύματα;
-Αν την μεταχειριζόμασταν σαν να μην μπορούσαμε να ζήσουμε χωρίς αυτήν;
-Αν την δίναμε ως δώρο στα παιδιά;

"...και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου..."(Λουκ. 21,18)
Ο Κύριος μας λέγει την αλήθεια. Μια αλήθεια που πονά. Ποια είναι η αλήθεια αυτή; Η αλήθεια ότι πολλοί θα είναι αυτοί που όχι απλά θα μας κάνουν πέρα από την ζωή τους, όχι μόνο θα μας απαξιώσουν, όχι μόνο θα μας χλευάσουν, όχι μόνο θα αστειευτούν μαζί μας αλλά θα μας μισήσουν επειδή αγωνιζόμαστε να ζούμε θεάρεστα, χριστιανικά, σύμφωνα με τον νόμο του Θεού, σύμφωνα με τον Λόγο της Εκκλησίας, σύμφωνα με την παράδοση των Θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα ιδιαίτερο κύμα πνευματικότητας από ομιλίες εσωτερικής βελτίωσης, βιβλία για την ανάπτυξη του εαυτού, αλλά παρ’ όλα αυτά ο εαυτός μας δυστυχώς δεν αλλάζει. Διαβάζουμε συνεχώς ρητά του στυλ: “Είσαι τέλειος”, “είσαι απίστευτος”, “χαμογέλασε τώρα!”, “η αλλαγή θα έρθει” κ.λπ. αλλά δυστυχώς ο πόνος, η κατάθλιψη, η στεναχώρια και η αμαρτία...

Ὅταν μέ ἀκοῦς νά σοῦ μιλάω γιά δάκρυα, μή φαντάζεσαι ὅτι σέ θέλω γεμᾶτο πίκρες καί φαρμάκια. Τά δάκρυα γιά τά ὁποῖα σοῦ μιλάω, δέν φέρνουν πίκρα στήν καρδιά, ἀλλά μιά γλύκα τόσο μεγάλη, πού δέν σοῦ τήν δίνουν οὔτε τά γέλια τά πιό τρανταχτά.
Δέν μέ πιστεύεις ἐμένα; Ἄκουσε τότε τόν ἅγιο Λουκᾶ.

– Χαράλαμπε για ποιό σκοπό ήλθες εδώ;
– Ήλθα για να γίνω μοναχός.
– Μπορείς να ζήσεις εδώ όπως ζούμεν εμείς;
– Να δοκιμάσω Γέροντα.
– Να δοκιμάσεις! Λοιπόν αρχίζουμε. (Στρέφεται στον Αρσένιον)
– Αρσένιε ο βαφτηστικός σου θέλει να να γίνη μοναχός.

Οἱ ἄνθρωποι καταντήσανε σὰν ἄδεια κανάτια, καὶ προσπαθοῦν νὰ γεμίσουν τὸν ἑαυτό τους, ρίχνοντας μέσα ἕνα σωρὸ σκουπίδια, ἐκθέσεις μὲ τερατουργήματα, μπάλλες, ὁμιλίες καὶ ἀερολογίες, καλλιστεῖα, ποὺ μετριέται ἡ ἐμορφιὰ μὲ τὴ μεζούρα, ἠλίθιους καρνάβαλους, συλλόγους λογῆς-λογῆς μὲ γεύματα καὶ μὲ σοβαρὲς συζητήσεις γιὰ τὸν ἴσκιο τοῦ γαϊδάρου, συνδέσμους ἀφιερωμένους στοὺς ἀποθεωμένους ἄνδρας τῆς Εὐρώπης κι ἕνα σωρὸ ἀλλὰ τέτοια.
Αὐτή, μὲ μιὰ ματιά, εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς ἀνθρωπότητας σήμερα, ποὺ νὰ μὴν ἀβασκαθῇ!

...Πρώτα η σχέση σου με τον Θεό, τον οποίο να αγαπάς με όλη σου την καρδιά, που σημαίνει να φυλάσσεις μέσα σου τις εντολές Του. Ύστερα να αγαπάς την γυναίκα σου όπως ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία...