Διάβάζουμε στο διαδίκτυο διάφορα άρθρα του τύπου: «Βγάλε τους τοξικούς ανθρώπους από τη ζωή σου», «Η πολλή καλοσύνη βλάπτει», «Να αγαπάς όποιους σε αγαπάνε» και άλλες τέτοιες ηθικολογικές «αγαπούλες» που τελικά δεν προάγουν πνευματικά τον άνθρωπο αλλά τον κλείνουν χειρότερα στον ναρκισσισμό του.

Κάνουμε μισή κίνηση και αυτή η κίνηση δεν είναι απλά ένα λάθος αλλά είναι συνάμα και μια πληγή.
Πάμε το Σώμα μας στην Εκκλησία αλλά την ψυχή την αφήνουμε στο σπίτι.
Πάμε άρτους για να δείξουμε στον κόσμο ότι γιορτάζουμε αλλά την αγάπη για τον Χριστό την αφήσαμε στο σπίτι.

Καί εξελθών είδε πολύν όχλον, καί εσπλαγχνίσθη επ αυτοίς καί εθεράπευσε τούς αρρώστους αυτών. Οψίας δέ γενομένης προσήλθον αυτώ οι μαθηταί αυτού λέγοντες Έρημός εστιν ο τόπος καί η ώρα ήδη παρήλθεν απόλυσον τούς όχλους, ίνα απελθόντες εις τάς κώμας αγοράσωσιν εαυτοίς βρώματα. Ο δέ Ιησούς είπεν αυτοίς Ου χρείαν έχουσιν απελθείν δότε αυτοίς υμείς φαγείν.

Το Μυστικό των Ελλήνων και όλων των Ορθοδόξων Λαών.
Όταν ένας αμαρτάνει γίνεται οδός μεταφοράς της αρνητικής ενέργειας του πειρασμού στον Κόσμο ολόκληρο. Ενθαρρύνεται ο διάβολος ότι κατακτά τον Κόσμο ολόκληρο και καυχιέται στον Χριστό, ότι ο Άνθρωπος και ο Κόσμος ανήκουν σε αυτόν και όχι στον Θεό.

Έβγαινα από ένα εστιατόριο με μια οικογένεια που μου έκανε το τραπέζι αυτές τις μέρες. Τα φαγητά ήταν τέλεια, συγκρατήθηκα στο τέλος και δεν έφαγα γλυκό. Απόρησα κι εγώ με την αυτοκυριαρχία μου. Οι σερβιτόροι άψογοι στην περιποίησή τους, όλοι φορούσαν μάσκες, το σέρβις ήταν φοβερό, τα φαγητά υπέροχα, περάσαμε τέλεια.

Παντού στην ζωή μας προβλήματα κι εμείς αναζητούμε λύσεις, σε λάθος κατεύθυνση, όμως.
Το πρόβλημα δεν είναι οι άλλοι, αλλά εμείς. Η έλλειψη προσευχής, ως χριστιανικό καθήκον και ανάγκη, είναι το πρώτο και μεγαλύτερο πρόβλημα, που αντιμετωπίζουμε.
Η έλλειψη προσευχής φαίνεται καθαρά από την ταραχή και το ευέξαπτο του χαρακτήρα μας, την οργή και τον θυμό.
Ζητούμε λύσεις, βουτηγμένοι, όμως, μέσα στην ταραχή. Όλα θολά και ταραγμένα γύρω μας. Πώς θα διακρίνουμε την σωστή λύση ή το τυχόν λάθος, ώστε να το διορθώσουμε;

Η κενοδοξία είναι πάθος πολύμορφο και πολύ λεπτό και δεν το εννοεί γρήγορα ούτε εκείνος που πειράζεται από αυτό. Επειδή οι προσβολές των άλλων παθών είναι πιο φανερές και ευκολότερα καταπολεμούνται, καθώς η ψυχή αναγνωρίζει τον εχθρό και με την αντίρρηση στις προσβολές του και την προσευχή, αμέσως τον ανατρέπει. Η κενοδοξία όμως, με το να είναι πολύμορφη όπως είπαμε, δύσκολα νικιέται. Γιατί φανερώνεται σε κάθε πράξη και σε φωνή και σε λόγο και σε σιωπή και σε έργο και σε αγρυπνία και σε νηστεία και σε προσευχή και σε πνευματικές αναγνώσεις και σε ησυχία και σε μακροθυμία.

Μπορεί να μην με γνωρίζεις, αλλά εγώ ξέρω τα πάντα για σένα…. (Ψαλμοί 139:1)
Γνωρίζω πότε είσαι καθιστός και πότε όρθιος…. (Ψαλμοί 139:2)
Ξέρω κάθε βήμα σου… (Ψαλμοί 139:3)
Ακόμη και οι τρίχες του κεφαλιού σου είναι μετρημένες… (Ματθαίος 10: 29-31)

Ξεκινώντας το ταξίδι για την Αφρική και γνωρίζοντας ότι στην ιεραποστολή το πρώτο χάσμα που αντικρίζει κάποιος είναι το γλωσσικό, αποφάσισα στις κατηχήσεις, αφού πρώτα βιώσει κάποιος τα πρώτα ερεθίσματα της όντως πίστεως, όταν φτάσει η ώρα να μιλήσω για την Ενανθρώπηση του Λόγου του Θεού απλώς να σωπάσω.