Την Τρίτη 20/11/2018 η Ενοριακή Νεανική Εστία του Αγίου Ελευθερίου Αχαρνών πραγματοποίησε με την χάρη του Θεού, αισίως την 62η επίσκεψη στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα (Ε.Κ.Κ.Ν.Α.).
Συναντηθήκαμε με τον Σωτήρη από την ευρύτερη περιοχή της Αττικής . Ο Σωτήρης εκδήλωσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μας γνωρίσει 2 μήνες νωρίτερα...

Ὁ μακαριστὸς γέροντας Ἰάκωβος ἀγρύπνησε ἀποβραδὶς μὲ προσευχή. Μὰ ὁ ἐξουθενωμένος δὲ λησμόνησε καὶ τοὺς πονεμένους. Διάβασε τὰ τελευταία γράμματα καὶ ἀπάντησε περίπου σὲ δεκαπέντε. Παρηγόρησε, συμβούλεψε κατὰ περίπτωση. 21 τοῦ Νοέμβρη. Ξημερώνοντας θὰ γιόρταζε τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου. Ἑτοιμαζόταν ὅλη τὴ νύχτα, θὰ κατέβαινε...

Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσουμε τον Θεό δεν είναι να αγαπήσουμε πολύ, διότι αυτό κρύβει την παγίδα μιας αφηρημένης έννοιας για την αγάπη. Τι σημαίνει αγαπώ; Τί αγαπώ; Πώς αγαπώ; Βέβαια δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος τρόπος αλλά ένας-μοναδικός τρόπος για να γνωρίσουμε τον Θεό. Και αυτός ο τρόπος είναι της Εκκλησίας. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος που θέλει να γνωρίσει τον Θεό...

Η Θεία Λειτουργία είναι ένα δώρο ατίμητης αξίας που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο. Ο Χριστός, παραδίδοντας το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, είπε στους μαθητές του: «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν». Δεν εννοεί να κάνουμε την Θεία Ευχαριστία για να τον φέρουμε απλώς στη σκέψη μας, αλλά για να τον φέρουμε πραγματικά ανάμεσά μας...

" ...μου έκανε εντύπωση ότι, ενώ σ' όλες σχεδόν τις εικόνες λειωμένα ήταν τα χέρια των αγίων, στην εικόνα του Κυρίου, σβησμένα ήταν τα πόδια Του. Κάποια άλλη φορά έκλεψα την ευκαιρία και του φανέρωσα την παρατήρηση μου.

Ο όσιος Γέρων, αντιμετώπιζε με ιδιαίτερη αγάπη και παρακλητική διάθεση τους καρκινοπαθείς.
Εξέταζε με προσοχή την περίπτωση τους, προσπαθούσε να προχωρήσει σε δρόμους διαγνωστικούς, και μελετούσε γενικά τη φοβερή αυτή νόσο της εποχής μας. Είχε ο ίδιος προσβληθεί από τον καρκίνο. Μέσα του ήταν διάσπαρτη η νόσος, και όμως, όπως ο ίδιος έλεγε, είχε κατορθώσει να αποκοιμίσει τη φοβερή νόσο για δεκαετίες, χρησιμοποιώντας ως φάρμακο μοναδικό την αδιάλειπτη προσευχή και τη μελέτη της Αγίας Γραφής...

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν τὸν ᾿Ιησοῦν εἰς ῾Ιεριχώ, τυφλός τις ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν προσαιτῶν· ἀκούσας δὲ ὄχλου διαπορευομένου ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. ἀπήγγειλαν δὲ αὐτῷ ὅτι ᾿Ιησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται. καὶ ἐβόησε λέγων· ᾿Ιησοῦ υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με. Kαὶ οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ· αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν· υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με. Σταθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτόν. Ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτὸν λέγων...

Είναι μια πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι στη ζωή μας• να αισθανόμαστε αναπαυμένοι, όταν διατηρούμε αγαθές σχέσεις με τούς ανθρώπους του οικογενειακού, επαγγελματικού και κοινωνικού μας περιβάλλοντος. Από την άλλη πλευρά, όπως είναι φυσικό, έχουμε βρεθεί πολλές φορές στην κατάσταση με τα λόγια ή τις πράξεις μας να στενοχωρήσουμε και να αδικήσουμε...

Για τον αββά Ιωάννη τον Κολοβό διηγούνται το εξής περιστατικό:
Κάποτε επισκέφθηκε ένα γέροντα, που μόναζε σε μία σκήτη της Θηβαΐδος και κάθισε και αυτός εκεί στην έρημο. Ο αββάς αυτού του γέροντα πήρε μία μέρα ένα ξερό ξύλο και το έμπηξε στην γη και είπε στο γέροντα:
- Θα το ποτίζεις κάθε μέρα με μία στάμνα νερό, μέχρι να καρποφορήσει...

– Γέροντα, εγώ νομίζω ότι δεν θυμώνω, αλλά απλώς νευριάζω.
– Πώς γίνεται αυτό, βρε παιδί; Αν νευριάζης, πρέπει να εξετάσης να δης μήπως έχεις το πάθος του θυμού. Άλλο αν κάποιος νευριάση και πη καμμιά κουβέντα, επειδή είναι νευριασμένος ή έχει κάποιο πρόβλημα, έναν πόνο κ.λπ. Τότε «καλημέρα» να του πη ο άλλος, «δεν με παρατάς κι εσύ!» – μπορεί να του απαντήση.