Όποιος είναι αληθινά ταπεινός δεν έχει κανένα φόβο. Αυτός που αγαπά το Θεό και το συνάνθρωπο και όταν είναι μόνος δεν είναι μόνος.
Ο ταπεινός έχει ασφάλεια, αφοβία, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, πραότητα, αγαθοσύνη, εγκράτεια, ελευθερία, χάρη.
Ένας γνήσιος χριστιανός που αγαπά, προσφέρεται, θυσιάζεται...

Προέλευση καί ἀντιμετώπιση λογισμῶν (1ο Μέρος. Εὐεργετινός Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης - Ὁμιλία στίς 12-06-2010) http://hristospanagia.gr

«Ένα μπουκάλι νερό για τη Δύση είναι σκουπίδι, ενώ εκεί όλος τους ο κόσμος. Βλέπουν παπούτσια σε αυτό… το παιχνίδι που ποτέ κανείς δεν τους αγόρασε… το τηλεσκόπιο που ποτέ κανείς δεν τους έδωσε για να μετρήσουν τα άστρα. Ξέρουν ότι όλα είναι εφήμερα γιατί αύριο μπορεί να μην υπάρχουν. Και το χειρότερο από όλα είναι πως ονειρεύονται με ημερομηνία λήξης…».

Πάτερ, πώς θα καταλάβουμε ότι ο γάμος μας πάει καλά; Πολλά ζευγάρια με ρωτούν με αγωνία αυτό το ερώτημα και προσπαθώ απλά να τους πω κάποιες διαγνωστικές συντεταγμένες…
Όταν γελάτε συχνά μαζί! Ο άνθρωπος που σε κάνει να χαμογελάς ακόμα και για μικρά πράγματα είναι ο άνθρωπος που κοιτάει...

Ό επίσκοπος Κύρου Θεοδώρητος, ό όποιος έζησε τον Ε' μ.Χ. αιώνα, διηγείται πώς μια φορά τον επισκέφθηκε ένας μοναχός, πού ερχόταν από πολύ μακριά.
Τον έβαλε να ξεκουρασθή και να φάγη.
Όταν έτρωγε ό μοναχός, παρατήρησε ότι χρησιμοποιούσε μόνο...

Ένα χειμωνιάτικο πρωϊνό ο περίφημος Ρουμάνος ασκητής Κλεόπας Ιλίε βρισκόταν στο Ιερό ενός μοναστηριακού Ναού και διάβαζε γονατιστός την ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως.
Μετά από λίγη ώρα μπήκε στην Εκκλησία για να προσευχηθεί μια γυναίκα που είχε έρθει στο Μοναστήρι από το βράδυ.
«Προσκυνούσε όλες τις εικόνες και έκανε παντού μετάνοιες, διηγείται ο π. Κλεόπας. Δεν γνώριζε ότι κάποιος ήταν μέσα στην Εκκλησία. Την παρατηρούσα συνεχώς από την Ωραία Πύλη.

Πρόστρεχε στον Χριστό, παρακαλώντας Τον δυνατά, επίμονα και ακατάπαυστα, όπως ο τυφλός τότε, στην Ιεριχώ: «Ιησού, υιὲ Δαβίδ, ελέησόν με!».
Κι’ Εκείνος, όπως τότε, θα σε ρωτήσει μυστικά: «Τί σοι θέλεις ποιήσω;».
Εσύ, ο τυφλός στην ψυχή, θα πεις: «Κύριε, ίνα αναβλέψω».

Ω μετάνοια! Τι μεγάλο, τι ευλογημένο δώρο του Θεού στον άνθρωπο!
Ξέρεις τι είναι, οποιαδήποτε ώρα, οποιαδήποτε στιγμή θελήσεις, να υποχρεώνεις τον Θεό να σου λευκάνει το ποινικό μητρώο; Φανταστείτε κάποιον εγκληματία με βεβαρημένο το ποινικό του, να έχει διαπράξει ένα σωρό εγκλήματα. Και σε κάποια στιγμή, να κάνει μια κίνηση που να υποχρεώνει τον δικαστή να του κάνει χάρη και να του λευκάνει το ποινικό μητρώο.

Σκέφτομαι κάποιες φορές πόσο μας αγαπά ο Θεός, πόσες ευλογίες έχουμε στην ζωή μας, πόσο φως έχουμε δεχτεί και πόσος ουρανός μας έχει χαριστεί. Μεγάλο πράγμα να εκτιμάς σωστά τα πράγματα στην ζωή σου. Μεγάλη αρετή η ευγνωμοσύνη. Θεάρεστη ενέργεια η ευχαριστία. Μην ξεχνούμε ποτέ αγαπητοί μου τα καλά που απολαμβάνουμε στη ζωή μας. Σίγουρα και κάτι στραβό θα υπάρχει.

Κάθε ημέρα στην εκκλησία ζητάμε τις πρεσβείες των αγίων. Αυτές οι πρεσβείες είναι ολόκληρη δύναμις, ολόκληρος κόσμος που βγαίνει από τους αγίους και από τις άκτιστες ενέργειες του Θεού.
Αλλά οι άγιοι δεν μεσιτεύουν απλώς. Με το να βλέπουν τον Χριστόν και να γνωρίζουν την ζωή του, και με το να δέχωνται εν Πνεύματι Αγίω θείο φωτισμό ο οποίος θα γίνη πλήρης την ημέρα εκείνη...