Ἦταν βέβαια προγραμματισμένη. Ἀκόμα κι ἔτσι ὅμως μιὰ ἐκδρομὴ ἔχει τὶς χάρες της καὶ τὶς χαρές της. Ἄσε ποὺ μπορεῖ νὰ κρύβει καὶ ἐκπλήξεις.

Καὶ ἐξηγοῦμαι. Τὸ Σάββατο στὶς 12 Νοεμβρίου τὰ παιδιὰ τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου «Ἀγωγὴ» τῆς ἐνορίας Ἁγίου Ἐλευθερίου ὁδοῦ Ἀχαρνῶν πῆγαν ἐκπαιδευτικὴ ἐκδρομὴ στὸ Γεωπονικὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν στὸν Βοτανικό. Ἡ ἐπίσκεψη αὐτὴ, πρώτη ἀπὸ τέσσερις προγραμματισμένες στὸ ἴδιο Πανεπιστήμιο, ἔγινε στὸ πλαίσιο τοῦ μαθήματος τῆς Γεωπονίας, ἕνα ἀπὸ τὰ μαθήματα ποὺ διδάσκονται τὰ παιδιὰ τῆς «Ἀγωγῆς». Πρωὶ πρωὶ λοιπόν, μετὰ τὴν καθιερωμένη προσευχὴ καὶ τὴν ἔπαρση τῆς σημαίας, ἦρθαν τὰ πούλμαν. Τὰ παιδιά, ἕνα χαρούμενο μελίσσι, μὲ τὴν συνοδεία κατηχητῶν καὶ ἐκπαιδευτικῶν ἐπιβιβάστηκαν σ’αὐτὰ καὶ ξεκινήσαμε. Δὲν ἀργήσαμε νὰ φτάσουμε. Ἐκεῖ μᾶς περίμενε ὁ κ.Χρῆστος Μπαλάσκας, καθηγητὴς Ἀνατομίας καὶ Φυσιολογίας Ἀγροτικῶν Ζώων, ποὺ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ κ. Τριλίβα Γιώργου, ἐπὶ τῶν δημοσίων σχέσεων τοῦ Πανεπιστημίου, καὶ τῆς κ. Ριχάνη Βίκυς, τελειόφοιτης φοιτήτριας, χώρισαν τὰ παιδιὰ σὲ τρεῖς ὁμάδες καὶ ξεκινήσαμε τὴν ξενάγηση στὸν χῶρο. Διασχίσαμε μιὰ μεγάλη δενδροφυτεμένη ἔκταση, ποὺ σοῦ ἔδινε τὴν αἴσθηση τῆς ἀπόδρασης ἀπὸ τὴν τσιμεντούπολή μας, διαμορφωμένη κατάλληλα μὲ δρομάκια ὥστε νὰ κυκλοφοροῦν οἱ ἄνθρωποι καὶ κάποια ἀναγκαῖα ὀχηματα.

Σταθήκαμε στὰ σκαλιὰ τοῦ κεντρικοῦ κτιρίου, ὅπου βγάλαμε μιὰ ἀναμνηστικὴ φωτογραφία καὶ στὴ συνέχεια ὁδηγηθήκαμε στὸ ἐσωτερικὸ τῆς εἰσόδου. Ἐκεῖ ὁ κ. Μπαλάσκας μᾶς ἔκανε τὸ ἐπίσημο, θὰ λέγαμε, καλωσόρισμα μπροστὰ σὲ ἕναν «θησαυρὸ» ἀνεκτίμητο ποὺ φυλάσσεται ἐκεῖ. Σὲ μιὰ μεγάλη γυἀλινη προθήκη διατηρεῖται προφυλαγμένο ἀπὸ τὴ φθορὰ τοῦ χρόνου τμῆμα τῆς «Ἐλιᾶς τοῦ Πλάτωνα». Ἕνας πανάρχαιος κορμός, μιᾶς ἄλλοτε θάλλουσας καὶ καλλιελαίου ἐλιᾶς, πού, ποιὸς ξέρει πόσες φορές, κάτω ἀπὸ τὸν ἴσκιο της ὁ μεγάλος μας φιλόσοφος στοχάστηκε, συζήτησε μὲ φίλους καὶ μαθητὲς ἤ ἀναζήτησε λίγη ἀναψυχή! Συγκλονιστικὴ ἐμπειρία καὶ μιὰ πρώτη ἔκπληξη ποὺ μᾶς ὲπεφύλασσε τὸ Πανεπιστήμιο.

Στὴ συνέχεια οἱ ὁμάδες, ἀπὸ διαφορετικὴ διαδρομὴ ἡ κάθε μιὰ ὥστε νὰ μὴ συνωστιζόμαστε ὅλοι στὸν ἴδιο χῶρο, περιηγηθήκαμε τοὺς χώρους, ὅπου ἐκπαιδεύονται οἱ φοιτητές.

Ἀκολουθοῦμε μιὰ ἀπὸ αὐτές μὲ συνοδὸ τὸν κ. Γιῶργο.. Ξεκινᾶμε ἀπὸ τὸ ἐργαστήριο μελισσοκομίας καὶ σηροτροφίας (=ἐκτροφῆς μεταξοσκωλήκων). Πηγαίνοντας πρὸς τὸ εργαστήριο συναντήσαμε πολλὲς μουριές. Ὅπως μᾶς ἐξήγησε ὁ συνοδός μας, εἶναι ἀπαραίτητες στὴν σηροτροφία. Μέσα στὸ ἐργαστήριο μᾶς ὑποδέχθηκε ὁ κ. Πασχάλης Χαριζάνης, καθηγητὴς Μελισσοκομίας καὶ σηροτροφίας. Μὲ ὑπομονή, ἀλλὰ κυρίως μὲ ἀγάπη, καλωσύνη κι ἕνα γλυκὸ χαμόγελο μᾶς ἔκανε ἕνα σύντομο ἀλλὰ περιεκτικὸ καὶ κατατοπιστικὸ μάθημα γιὰ τὴν παραγωγὴ τοῦ μεταξιοῦ. Εἴδαμε τὶς μηχανὲς ποὺ ἐπεξεργάζονται τὸ κουκούλι, ὁ κ. καθηγητὴς μάλιστα τὶς ἔθεσε σὲ λειτουργία γιὰ χάρη τῶν μικρῶν μαθητῶν μας, μᾶς ἔδειξε τὶς φάσεις ἀνάπτυξης τοῦ μεταξοσκώληκα, περιεργαστήκαμε μεταξένια νήματα, ψηλαφίσαμε ἀληθινὰ κουκούλια. Μερικὰ μᾶς τὰ δώρισε ὁ κ. καθηγητής.

Ἀπὸ κεῖ φύγαμε γιὰ τὸν ἀγρό. Μιὰ μεγάλη ἔκταση χρησιμεύει γιὰ ποικίλες καλλιέργειες: ὄσπρια, σιτηρά, κηπευτικά, ἀρωματικά κ.ἄ. Συνεχίσαμε μὲ τὰ θερμοκήπια Ἀνθοκομίας καὶ δενδροκομίας. Πλῆθος ἀπὸ θάλλοντα καλλωπιστικὰ φυτὰ καὶ δένδρα μαρτυροῦν ὅτι οἱ φοιτητὲς μὲ τὴν καθοδήγηση τῶν ἄξιων καθηγητῶν τους κάνουν πολὺ καλὴ δουλειά. Ἐδῶ μὲ τὴ μαιευτικὴ μέθοδο ὁ κ. Γιῶργος διδάσκει στὰ παιδιά, σὲ γενικὲς γραμμές, τὴ λειτουργία τοῦ θερμοκηπίου.

Σειρὰ ἔχει τώρα ἡ κτηνοτροφία. Ἡ ἐπίσκεψή μας στοὺς χώρους ποὺ σταυλίζονται τὰ ζῶα εἶναι σωστὸ πανηγύρι. Τὰ παιδιὰ μιλᾶνε στὰ ζῶα, τὰ ταΐζουν, ἄλλα λένε γιὰ τὰ ζῶα ποὺ ἔχουν στὸ χωριὸ ὁ παπποὺς καὶ ἡ γιαγιά, κι ἄλλα, ποὺ δὲν ἔχουν χωριό, δὲν χορταίνουν νὰ τὰ κοιτάζουν. Βέβαια ἡ μυρωδιὰ εἶναι ἐνοχλητικὴ γιὰ ὅσα παιδιὰ δὲν ἔχουν σχετικὴ ἐμπειρία, ἀλλὰ τελικὰ ὑπερισχύει ἡ περιέργεια.

Μικροὶ μεγάλοι ἔχουμε ἀποξεχαστεῖ. Γιὰ λίγο νομίσαμε ὅτι βρισκόμαστε μακριὰ ἀπὸ τὸ ἀστικὸ κέντρο. Μὲ τοῦτα καὶ μὲ κεῖνα ὅμως ἡ ὥρα πέρασε. Ἡ ξενάγησή μας τελείωσε καὶ συγκεντρωθήκαμε ὅλοι σ’ ἕνα πλάτωμα μὲ δέντρα καὶ παγκάκια. Τὰ παιδιά, ἄλλα ξεκουράστηκαν κι ἄλλα τὸ ἔριξαν στὸ παιχνίδι ὥσπου ἦρθαν τὰ πούλμαν γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ στὸ Κατηχητικό.
Εἰλικρινὰ εὐχαριστοῦμε θερμὰ τοὺς καθηγητὲς, τὸν κ. Χαριζάνη, τὸν κ. Μπαλάσκα καθὼς καὶ τὸν κ. Τριλίβα καὶ τὴν κ. Ριχάνη γιὰ τὴν ὑπομονὴ, τὴν προθυμία καὶ τὴν καλωσύνη μὲ τὴν ὁποία μᾶς ὑποδέχθηκαν καὶ μᾶς ξενάγησαν στοὺς χώρους τους. Καὶ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ἀλλιῶς, διὀτι, κι αὐτὴ ἦταν γιὰ μᾶς ἡ μεγαλύτερη ἔκπληξη, στὴν καρδιὰ τους ζεῖ ὁ Χριστός μας.
Ναί, στὸ Γεωπονικὸ Πανεπιστήμιο συναντήσαμε, σὲ ἐπίπεδο καθηγητῶν καὶ στελεχῶν παρακαλῶ, ἐν Χριστῷ ἀδελφούς. Καὶ τὸ ἐκπληκτικὸ εἶναι ὅτι δὲν συναντήσαμε τὴν ἐξαίρεση. Χαρακτηριστικὰ μᾶς εἶπαν «δὲν εἴμαστε μόνο ἐμεῖς. Εἴμαστε πολλοί». Τοὺς εὐχόμαστε ὁ Θεός μας νὰ τοὺς ἔχει καλά, νὰ τοὺς στηρίζει καὶ μαζὶ μὲ τὴν ἐπιστήμη νὰ μεταγγίζουν Χριστὸ στὶς ψυχὲς τῶν φοιτητῶν τους.
Καὶ πάλι εὐχαριστοῦμε θερμά.