Θέλει νά Τοῦ μιλᾶμε ό Χριστός μας, ὅχι νά λέμε ἔνα ξερό «Κύριε Ίησοῦ Χριστέ έλέησόν με», θέλει νά Τοῦ λέμε λόγια νά μᾶς σώσει!

Ήταν μία κοπέλα, μοῦ τηλεφώνησε προχθές καί μοῦ λέει ὅτι πέρσι ήταν κατάκοιτη. Ούτε άπό δώ γυρνοῦσε ούτε άπό κεῖ, είχε πάθει έγκεφαλικό. Άλλά τήν εύχούλα δέν τήν ἂφηνε «Κύριε Ίησοῦ Χριστέ έλέησόν με» καί «Ύπεραγία Θεοτόκε βοήθει μοι», στό κεφάλι δέν είχε πάθει τίποτε!

Καί λοιπόν, μετά παρουσιάστηκε ή Παναγία, τόσο λαμπρή, τόσο ὅμορφη, τόσο ώραία, πού ήταν ἔνα άνάστημα πού δέν μπορεῖ νά τό φανταστεῖ κανείς καί πίσω της ήταν τάγμα Άγγέλων. Είχε μία σκέπη καί σκέπαζε ὅλο τόν κόσμο καί τῆς λέει:
- Τί θέλεις νά σοῦ κάνω;

Λέει:
- Θέλω νά γυρίσω άπό τό ἔνα πλευρό καί άπό τό ἂλλο γιατί εἶμαι παράλυτη, ή πλάτη μου κουράστηκε...
Καί νά σωθῶ, τή σωτηρία μου θέλω!

- Αύτά θά σ’ τά δώσω, άλλά ὅμως αύτό πού θά σοῦ πώ νά κάνεις:
Νά μέ φωνάζεις, γιατί έγώ θέλω νά μέ φωνάζετε!

Λοιπόν, τῆς Παναγίας μας νά Τῆς λέμε λογάκια, νά Τῆς λέμε τό ἔνα, τό ἂλλο...

Θέλω νά φωνάζεις τῆς λέει. Αύτά θά σ’ τά κάνω. Πλημμύρισε τό δωμάτιο ὅλο ἂρωμα καί τέτοιο φῶς μέσα στό σπίτι της, πού ἔλαμπε τό προσωπάκι της, τόσο πολύ χάρη είχε καί κατόπιν ἂρχισε καί σηκωνότανε άπό τό ἔνα πλευρό, άπό τό ἂλλο καί γύριζε άπό τό ἔνα μέρος καί τό ἂλλο!

Γι’ αύτό ό Χριστός μας, θέλει νά Τόν φωνάζουμε, θέλει νά Τόν ζητᾶμε! Εἶναι έραστής μας! Ό Χριστός θέλει ὅλη τήν άγάπη μας νά τήν δώσουμε σ’ Έκεῖνον καί ύστερα Αύτός τά οίκονομάει ὅλα...!

† Άγία Γερόντισσα Μακρίνα τῆς Πορταριᾶς Βόλου (1921- 1995)