Το πλήθος των επιστολών του εκτιμάται στις 10.000. Απαντώντας στους διάφορους επιστολογράφους, με πνευματική διεισδυτικότητα έδινε απαντήσεις για δυσνότητα χωρία της Αγίας Γραφής, αποστομώνοντας τους αιρετικούς. Δίχως να υπολογίζει την πολιτική εξουσία, επιτιμούσε εξίσου δημοτικούς άρχοντες, διοικητές, ακόμη και τον ίδιο τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β΄(408-450), υπενθυμίζοντας το χρέος τους έναντι του λαού του Θεού και της Εκκλησίας. Από αυτές τις επιστολές του οσίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτη, μικρά αριστουργήματα παραθέτουμε:

ΣΤΟΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟ ΖΩΣΙΜΟ* Ότι πρέπει με τις πράξεις μας να πείθουμε τους ακροατές μας ότι υπάρχει βασιλεία των ουρανών και να τους οδηγούμε στην επιθυμία αυτής. Πρέπει, φίλε μου, να πείσεις με τις πράξεις σου αυτούς πού σε ακούνε, ότι υπάρχει βασιλεία των ουρανών, και να προτρέψεις τούς ακροατές σου να την επιθυμήσουν. Οι ακροατές όμως πείθονται όταν δουν ότι ό δάσκαλος κάνει αυτά πού είναι άξια της βασιλείας. Εάν όμως διδάσκει για τη βασιλεία και κάνει αυτά πού είναι άξια κολάσεως, όπως εσύ, πώς θα πείσει τούς ακροατές του; Γιατί κάνει το ίδιο, όπως αν κάποιος προσπαθεί να πείσει να επιθυμούν διακαώς ένα πράγμα εκείνους πού προηγουμένως τούς έπεισε ότι δεν υπάρχει αυτό.

ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟ ΑΙΔΕΣΙ(Μ)Ο* Ότι πρέπει ό πόλεμος γιά την ευσέβεια και την αρετή να γίνεται μέχρις αίματος. Επειδή, όταν ανάβει ό θυμός, ανάβει μαζί του και ή λογομαχία, ενώ όταν σβήνει ό θυμός, δεν σβήνει και ή λογομαχία, να μην εμπλέκεις ποτέ τον εαυτό σου σε επικίνδυνες λογομαχίες, ιδιαίτερα μάλιστα όταν ό λόγος δε γίνεται για την πίστη ή την αρετή. Γιατί γι' αυτές πρέπει να αγωνίζεσαι μέχρις αίματος και να μη προδίνεις ούτε εκείνη, ούτε αυτήν.

ΣΤΟΝ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟ ΙΣΧΥΡΙΩΝΑ* "Οτι ή μεγαλοφροσύνη που ακολουθείται από επιείκεια αποφεύγει την αλαζονεία καί τή δουλοπρέπεια. Όταν η μεγαλοφροσύνη δεν εκδηλώνεται ως αυθάδεια, αλλά ως επιείκεια, τότε και την αλαζονεία αποφεύγει και τη δουλοπρέπεια, μην αφήνοντας να αναμιχθεί η ασχήμια με την ευπρέπεια*

* Νεοελληνική απόδοση ΕΠΕ.

Από το περιοδικό "Η Δράση μας", Φεβρουάριος 2013