Το πρωί της 28ης Νοεμβρίου 2013, την επομένη της αγιοκατάταξης του Αγίου Πορφυρίου, με πήρε τηλέφωνο ο Σεβασμιώτατος και μου είπε: «Σε εντέλλομαι ως Επίσκοπος της Εκκλησίας, όπως ήδη είπα και σε άλλους, να γράψεις κάτι για τον άγιο Πορφύριο».
Να πω σήμερα ότι δεν συστέλλομαι; Να πω ότι δεν ντρέπομαι...

Πάντα αναρωτιόμουν ως μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, πώς βιώνεται η ταπείνωση. Ώσπου διάβασα στο Ευαγγέλιο τον Λόγο του Χριστού μας: «Μετανοείτε!» (Ματθ. 4,17).
Ώσπου γνώρισα τους Αγίους Γεροντάδες Πορφύριο, Παΐσιο, Ιάκωβο, Αμβρόσιο, Εφραίμ Κατουνακιώτη, Ευμένιο Σαριδάκη...

Εἶπε δὲ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς λέγων· Ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα· καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; Kαὶ εἶπε· τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γεννήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου.

Για μας, αδελφοί και αδελφές, το Ευαγγέλιο, η Ορθόδοξη πίστη, δεν αποτελούν δίδαγμα που αποστηθίζεται και αναπαράγεται, αλλά τη διδασκαλία που ορίζει τη ζωή μας. Όταν το στόμα των Αποστόλων σώπαινε, μιλούσαν τα έργα τους, η αγιασμένη ζωή τους…
Μη λησμονούμε ότι ζητούμενο της εδώ ζωής μας είναι να κερδίσουμε την αιώνιο ζωή και τη μακαριότητα της Βασιλείας των ουρανών, να βρεθούμε κοντά στον Θεό και τους αγίους Του. Άρα, εδώ έγκειται το νόημα της ζωής μας…