Ο πατήρ Ονούφριος είναι μοναχός στην ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονος στην Πεντέλη Αττικής. Κάποτε, λοιπόν, που επισκέφθηκα το μοναστήρι του, γιατί γίνονταν παράκληση στον άγιο, μας διηγήθηκε χάριν ωφέλειας πνευματικής, το εξής συγκλονιστικό περιστατικό:
Πολλές φορές επισκεπτόταν την ογκολογική κλινική...

«Αρχαίοι ανθρώποι της Ανατολής» ξαναζούνε στα χρόνια τα δικά μας…

ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ
– Γιατρέ μου, πόσο κοστίζουν τα φάρμακα που μου γράφεις;
– Φτηνά είναι μπάρμπα-Γιώργη…
– Αχ! Νάσαι καλά, γιατί έμεινα με ένα εικοσάρικο όλο κι όλο...

Είναι ένα θέμα στο οποίο δεν αναφερόμαστε εύκολα, κι όμως συμβαίνει στις σχέσεις των γονιών με τα παιδιά. Είναι δύσκολο να παραδεχτώ ότι δεν ασκώ πίεση στα παιδιά, ότι δεν τα ”εξοργίζω” (όπως λέει ο τίτλος), έστω “για το καλό τους”, με αποτελέσματα σίγουρα όχι τα προσδοκώμενα -ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες και κυρίως στην εφηβική, όπου η ψυχή του εφήβου βρίσκεται σε έκρηξη ελευθερίας...

Σήμερα στό σχολεῖο ἔπρεπε νά καλύψω τό κενό ἑνός συναδέλφου ποῦ ἔλειπε. Ἔμεινα λοιπόν στήν τάξη καί πρότεινα στούς μαθητές μου νά παίξουμε ἕνα παιχνίδι. Τούς ζήτησα νά φανταστοῦν πῶς εἴμαστε κάτοικοι τῆς Σμύρνης καί μαθαίνουμε ὅτι αὔριο θά κάψουν οἱ Τοῦρκοι τά πάντα καί θά μᾶς ἀναγκάσουν νά φύγουμε ἀπό τά σπίτια μας. Σκεφτεῖτε, λοιπόν, εἶπα στά παιδιά μου, ἕνα μόνο ἀντικείμενο ποῦ θά παίρνατε γιά πάντα μαζί σας...

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα... Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Το ακόλουθο διήγημα δεν έχει σκοπό να δρέψει λογοτεχνικές δάφνες και βραβεία. Αντίθετα, επιδιώκει να αφυπνίσει συνανθρώπους μας που είναι βυθισμένοι στο σκοτάδι της αθεΐας, φέρνοντάς τους στο ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Για έναν λόγο παραπάνω: Διότι τα όσα αναφέρονται βασίζονται σε πραγματικά περιστατικά, με τα ονόματα των πρωταγωνιστών αλλαγμένα για ευνόητους λόγους...

Στις προσευχές μας να λέμε: "Κύριε Ιησού Χριστέ, θεράπευσον τους δούλους σου που είναι στα νοσοκομεία, βοήθησον τους φυλακισμένους, βοήθησον τον τάδε αμαρτωλό". Και θα φωτίζεται ένας φυλακισμένος, θα σώζεται ένας αμαρτωλός. Και θα λες:"Πώς μετανόησε ο άνθρωπος αυτός; πώς έγινε;" Είναι από τις προσευχές όλων.

Γερ. Μακρίνα Βασσοπούλου