Ἡ ἁμαρτία φέρνει τὶς συμφορές
– Ἔρριξες φάρμακο γιὰ τὶς κάμπιες;
– Ἔρριξα, Γέροντα.
– Τόσες καλόγριες οὔτε μία κάμπια δὲν μπορεῖτε νὰ σκοτώσετε! Στὴν Κατοχή, ὅταν εἶχε πέσει ἀκρίδα, εἶχαν βγάλει ἐδῶ στὴν Χαλκιδική τὴν Ἁγία Ζώνη ἀπὸ τὴν Μονή Βατοπεδίου καὶ ἡ ἀκρίδα ἔπεφτε σύννεφα-σύννεφα στὴν θάλασσα. Στὴν Ἤπειρο, θυμᾶμαι, ἦταν σάν τὸ χιόνι. Κάναμε ὅλοι προσωπική ἐργασία, μὲ τὰ σεντόνια τὴν μαζεύαμε καὶ μετά τὴν πετούσαμε. Ἦταν καὶ ἡ πείνα..., μήν τὰ ρωτᾶς! Τί σιτάρια εἶχαν ξαναδώσει, ἀλλὰ εἶχαν σακατευθῆ.

Η ανάγκη της αλήθειας και η αγάπη σ’ αυτήν είναι στοιχεία έμφυτα στον άνθρωπο, επομένως και στο παιδί. Το προπατορικό αμάρτημα, αν και θόλωσε και εξασθένησε το αίσθημα της αλήθειας, δεν το εξαφάνισε τελείως. Η τάση προς την αλήθεια έμεινε στον άνθρωπο. Αυτή ακριβώς η τάση εκδηλώνεται στο παιδί με την επιθυμία του να γνωρίσει τα πάντα. Το παιδί για όλα ρωτάει...

Ἓχουμε χρέος νά διακονήσουμε αὐτόν, πού ἒχει ἀνάγκη, ὃποιος κι ἂν εἶναι.Ἡ ἀγάπη ἐν Χριστῶ δέν ἒχει κίνητρο τό συναίσθημα, ἀλλά τό Χριστό. Τό συναίσθημα θά ἐπακολουθήσει ὡς στοιχεῖο ἐξαγιασμένο καί βοηθητικό στήν περίπτωσή μας, ποτέ ὡς πρωταρχικό καί ὡς πηγή ἐνέργειας.Ἂς μή διστάζουμε ἑπομένως νά δείχνουμε ἀγάπη καί νά δίνουμε χέρι βοηθείας, πού δέν τό εἲχαμε ἀπό πρῶτα σκεφτεῖ ἢ πού δέν εἶναι στό πρόγραμμά μας.

Στον 2ο τόμο των «Απομνημονευμάτων του Κολοκοτρώνη» (έκδ. Γ. Βαλέτα, σελ. 323), εντόπισα ένα πολύ ωραίο και διδακτικό επεισόδιο, που διαδραματίζεται κατά την Αγιασμένη Επανάσταση του ΄21. Το διηγείται ο Γεώργιος Τερτσέτης -τι σπουδαίος άνθρωπος- σε λόγο του στις 25 Μαρτίου του 1855, στην τότε Βουλή των Ελλήνων...

Φυσικά πάντοτε βρίσκουμε δικαιολογίες για την συμπεριφορά μας, προκειμένου να αισθανθούμε καλύτερα. Παραδείγματος χάρη, ως γονείς πιστεύουμε πως οι πράξεις μας είναι οι καλύτερες δυνατές για τα παιδιά μας. Και ενώ το πρωταρχικό μας καθήκον είναι να τα οδηγήσουμε στην σωστή κατεύθυνση, δυστυχώς πολύ συχνά θεωρούμε ότι είμαστε καλοί γονείς όταν επιβάλλουμε τη θέληση, τις ιδέες και τα πιστεύω μας πάνω τους.

- Παπανικολάου, έφυγες όπως είσαι! Μεταβολή και σφαίρα. Δυο μέρες αποβολή!
- Κυρία...
- Κεριά και λιβάνια! Σου το είχα πει, αν ξανάρθεις εδώ μέσα δεν γλιτώνεις. Όπως είσαι, ούτε να σε βλέπω.
Ο Παπανικολάου, ο Νίκος, δηλαδή, έφυγε πράγματι...

Πολλές φορές το μόνο που χρειάζεται ο άλλος είναι να τον ακούσεις. Πολλές φορές, το μόνο που χρειάζεται ο άλλος είναι μια αγκαλιά. Πολλές φορές, το μόνο που χρειάζεται, είναι να μείνεις δίπλα του σιωπηλά… Δεν έχει ανάγκη ούτε από αναλύσεις, ούτε από εξηγήσεις, ούτε από έξυπνα και σοφά λόγια...