Πήρες τήν άπόφαση νά πάς στόν Θεό νά πλυθείς, άλλά δέν σημαίνει ότι πλύθηκες κιόλας. Τό θέμα εἶναι νά έπιστρέψεις στόν Θεό καί νά μείνεις σταθερά έκεί, καί θά καθαρισθεί ή ψυχή σου σιγά-σιγά!
Ό Θεός δέχεται τή μετάνοιά σου, σέ συγχωρεί, άλλά ύστερα άπό χρόνια θά δείς πόσο έπιφανειακή ήταν αύτή ή μετάνοια.

Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται ταῦτα ἐποίησαν. Εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. Ἰησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρί αὐτοῦ· Γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου, εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ· Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου. καὶ ἀπ’ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια. Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων καὶ γράψας ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς ἐστιν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ.

Στο βιβλίο του αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς υπάρχει ένας διάλογος ενός ζητιάνου με ένα διάσημο θεολόγο. Ο θεολόγος επί οκτώ έτη ακατάπαυστα παρακαλούσε το Θεό να τού φανερώσει κάποιον άνθρωπο, πού θα μπορούσε να του δείξει τον πιο σίγουρο δρόμο για τη Βασιλεία των Ουρανών. Κάποια μέρα πού έφθασε στο αποκορύφωμα τής προσευχής άκουσε μια φωνή «Πήγαινε και στην έξοδο τής Εκκλησίας θα βρεις τον άνθρωπο πού ζητάς». Πηγαίνει βιαστικά στην Εκκλησία, όπου βρίσκει ένα γέρο ζητιάνο...

Γιά νά έχει ένας άνθρωπος καρπούς δέν εἶναι θέμα νηστείας, άλλά εἶναι θέμα καρδιάς! Οί καρποί δέν εἶναι θέμα έφαρμογής μιάς έντολής άλλά εἶναι θέμα καρδιάς! Γιατί όλες οί έντολές καί όλοι οί κανόνες τοῦ Θεοῦ εἶναι ύπηρέτες τής καρδιάς: Θερμαίνουν, καθαρίζουν, φωτίζουν, ποτίζουν, προφυλάσσουν, ξεχορταριάζουν, σπέρνουν σπόρο...