Στην Παλαιστίνη υπάρχουν δύο λίμνες, η λίμνη της Γαλιλαίας και η Νεκρά Θάλασσα. Το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι δέχονται και οι δύο τα νερά του ποταμού Ιορδάνη. Αλλά η Γαλιλαία δέχεται τα νερά και τα αφήνει να φύγουν προς το Νότο. Η Νεκρά Θάλασσα δέχεται τα νερά του Ιορδάνη και τα κρατάει για τον εαυτό της...

Τότε παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ’ αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰωάννης διεκώλυεν αὐτὸν λέγων· Ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με; ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτόν· Ἄφες ἄρτι· οὕτω γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην. τότε ἀφίησιν αὐτόν· καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος...

Άγιε μου Ιωάννη...
Εσύ που υπήρξες τόσο μεγάλος νηστευτής, πρότυπο εγκράτειας, εσύ που είχες βρει το δρόμο για να τρέφεις το πνεύμα σου, για να εξυψώνεσαι σε ουράνια μήκη και πλάτη (διαθέσιμα για όλους μας), βοήθησέ με να κόβω έστω και μια μπουκίτσα από τα πλούσια εδέσματά μου -δείγμα τού λιμού της ψυχής μου! (ανωνύμου)

Σ’ ένα μυστικό σεντούκι, ανάμεσα σε διάφορα πράγματα του οσίου Σεραφείμ, φυλασσόταν προσεκτικά από τις μοναχές ένα μικρό κεράκι.
Όταν η μητερούλα Φρόσια έβγαζε τα κειμήλια, για να μπορέσουν να τα προσκυνήσουν οι προσκυνητές, το κεράκι συνήθως ήταν κάπου στην άκρη και κανείς δεν το παρατηρούσε. Κάποτε ρώτησα τη μητερούλα, τι ήταν αυτό το ιδιαίτερο κεράκι. Εκείνη μου διηγήθηκε αυτή την ιστορία...