Οι αληθινοί Έλληνες ενδιαφέρονται να μαθαίνουν την ιστορία τους. Οι αληθινοί Έλληνες αγαπούν την πατρίδα τους και το γένος ολόκληρο, έστω και αν είναι διασκορπισμένο στα πέρατα της γης. Οι αληθινοί Έλληνες είναι γνήσιοι πατριώτες, ασπαζόμενοι το ομηρικό απόφθεγμα: «Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης»...

Αναρωτιέμαι… Άραγε υπάρχει κάποιος απ’ όλους εμάς που ζούμε, υπάρχουμε και εξελισσόμαστε στη σημερινή κοινωνία, ο οποίος να πιστεύει ότι είναι ελεύθερος και να έχει τη βεβαιότητα ότι αυτό ισχύει πραγματικά; Ας βηματίσουμε στη σκιά του σύγχρονου κόσμου μας, ενός κόσμου που ταυτίζεται μ’ ένα μεγάλο και φαρδύ δρόμο και μας υπόσχεται την απόλυτη καλοπέραση. Ένα δρόμο που αν και μοιάζει φωτεινός τελικά παραμένει στο σκοτάδι. Πεζοπόροι αυτού του δρόμου όλοι εμείς –μοιάζουμε με περαστικούς, μεθυσμένους απ’ το «γλυκό» ποτό της ζωής...

Ίλιγγος τον κατέλαβε στη σύγκριση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.
Πρώτα ελεύθερος, τώρα δούλος.
Πρώτα υιός, τώρα χοιροβοσκός.
Πρώτα χρυσοντυμένος, τώρα κουρελιάρης.
Πρώτα χορτασμένος, τώρα πεινασμένος...

H λιτάνευση της ιεράς εικόνος της Υπαπαντής του Σωτήρος στην ενορία του Αγίου Ελευθερίου οδού Αχαρνών