Όπως ο ήλιος φανερώνει την ύπαρξή του με το φως και τη θαλπωρή των ακτινών του, όπως η άνοιξη δηλώνει την παρουσία της με τον οργασμό και την ανανέωση της φύσεως, έτσι και ο Χριστός μαρτυρεί για τον εαυτό του με τη χάρη και τη χαρά των χριστιανών του, με το θαύμα της Εκκλησίας και το θάμβος της πίστεως. Μετά την ανάστασή του και τις εμφανίσεις του ο Κύριος έγινε μεν αόρατος στα φθαρτά μάτια του κόσμου, αλλά δεν έπαυσε να εμφανίζεται στην πραγματικότητα και στη ζωή αυτού του κόσμου.

Τα θαύματα του Αγίου τελειωμό για τους πιστεύοντες δεν έχουν… Eχουν γραφτεί τόμοι και θα συνεχίζονται να γράφονται όσο υπάρχει ζωή και βάσανα αρρώστιες και προβλήματα...
Αναφέρουμε σήμερα στην αναρτησή μας πιο κάτω μια επώνυμη μαρτυρία βρισκοντάς την στο διαδικτυο. Aπό μας δεν είναι διασταυρωμένη αλλα ποιος ο λόγος από την άλλη πλευρά να είναι ψέμα…

Ο Θωμάς ήταν όπως είναι γνωστό ένας από τους δώδεκα μαθητές του Κυρίου, που μετά την Ανάληψη σκορπίσθηκαν σ’ όλη την οικουμένη, για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο της σωτηρίας. Όλοι οι απόστολοι με κόπους και δυσκολίες έφεραν το φώς της αλήθειας στους σκλάβους της αμαρτίας ανθρώπους. Ο Θωμάς είναι εκείνος, που με τον δισταγμό του ολοκλήρωσε την πίστη των άλλων Αποστόλων και την έκανε βεβαιώτερη. Από τότε κανένας Ιουδαίος ή ειδωλολάτρης δεν μπορούσε να πεί οτι ο Κύριος δεν αναστήθηκε. Διότι ο Θωμάς ήταν ο ακριβέστερος μάρτυρας της Αναστάσεως αφού τόλμησε να ψηλαφήσει το Αναστάντα Χριστό.

Μιὰ ἀπὸ τὶς βασικὰ διάστροφες ἀντιλήψεις τοῦ σημερινοῦ κόσμου μας εἶναι καὶ αὐτὴ ποὺ θεωρεῖ δημιουργικὸ καὶ «παραγωγικὸ» κάποιον ἄνθρωπο, ὅταν βρίσκεται στὴν περίοδο ἐκείνη τῆς ἡλικίας του, κατὰ τὴν ὁποία ἀκμάζουν οἱ ψυχοσωματικές του δυνάμεις καὶ μπορεῖ διὰ τῆς δυνάμεως τῶν χεριῶν καὶ τοῦ νοῦ του νὰ συμβάλει στὴν κίνηση τῆς πελώριας μηχανῆς τῆς ζωῆς. Ἔτσι, ἀπὸ τὴ μιὰ μὲ τέτοιες προοπτικὲς μεγαλώνουμε τὰ παιδιά μας, προσπαθῶντας νὰ τὰ καταστήσουμε «δυνατὰ γρανάζια» μιᾶς ἀπρόσωπης μηχανῆς ποὺ λέμε πὼς ὑπηρετεῖ τὴ ζωὴ...