Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγοντι τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ. ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε. τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί...

Ο Άγιος Προφήτης Ηλίας ήταν ένας εξέχων Ισραηλίτης προφήτης του Θεού. Ήταν γιος του Σωβάκ και καταγόταν από ένα χωριό της ευρύτερης περιοχής της Γαλαάδ που πιθανόν ονομαζόταν Θέσβη.Ο Ηλίας υπήρξε εξαιρετικά δραστήριος, δυναμικός και θαρραλέος προφήτης, ενεργούσε ως αντιπρόσωπος του Θεού και έζησε περί το 816 π.Χ. Όταν γεννήθηκε ο Προφήτης Ηλίας, ο πατέρας του ο Σωβάκ είδε το παρακάτω όραμα:

Πολλές εἶναι οἱ δυσκολίες καί τά ἀδιέξοδα τῆς καθημερινότητάς μας. Φόβοι καί ἀνησυχίες γιά τήν πορεία μας, τήν προσωπική, ἀλλά καί τῆς χώρας μας. Ἡ ἀβεβαιότητα μᾶς πικραίνει καί ἡ ἀνασφάλεια μᾶς κλονίζει. Ἡ ἐπιβίωσή μας φαίνεται προβληματική καί πιεστική. Ὅλα αὐτά μᾶς φέρνουν λύπη καί πίκρα στήν ψυχή μας. Ὁ πειρασμός τῆς ἀπελπισίας σκοτίζει τό νοῦ μας. Σκέψεις βασανιστικές μᾶς ἀπασχολοῦν καί μᾶς θλίβουν. Ὅλα μᾶς φαίνονται δύσκολα, ἀδιέξοδα.

Τά φερσίματα τῶν παιδιῶν ἔχουν ἄμεση σχέση μέ τήν κατάσταση τῶν γονέων. Ὅταν τά παιδιά πληγώνονται ἀπ’ τήν κακή μεταξύ των γονέων τούς συμπεριφορά, χάνουν δυνάμεις καί διάθεση νά προχωρήσουν στήν πρόοδο. Κακοχτίζονται καί τό οἰκοδόμημα τῆς ψυχῆς τούς κινδυνεύει ἀπό στιγμή σέ στιγμή νά γκρεμισθεῖ. Νά σᾶς πῶ καί δύο παραδείγματα. Εἶχαν ἔλθει δύο κοπελίτσες σ’ ἐμένανε κι ἡ μία εἶχε κάτι πολύ ἄσχημα βιώματα καί μέ ρωτοῦσαν πού ὀφείλονται. Καί τούς εἶπα:

Γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β', το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, ή μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αίδέσιος, πού ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία ή Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό. Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ' αυτό πού άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του.

Απίστευτο συγκλονιστικό γεγονός στην κομμουνιστική Ρωσία του 1932-Το ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ αποκαλύπτει: Το συνταρακτικό γεγονός που θα διηγηθούμε συνέβη στην περιοχή Narymsk της Ρωσίας, στο βόρειο τμήμα της επαρχίας του Τόμσκ, το 1932 ή το 1933.

Μια ιστορία για τη δύναμη του ονόματος του Ιησού Χριστού, της ευχής, όπως ακριβώς τη διηγήθηκε ο πατήρ Ελπίδιος Βαγιανάκης, μέλος της ιεραποστολικής αδελφότητος στην Ουγκάντα, μια συζήτηση που είχε με τον πατέρα Αντώνιο, Αφρικανό ιερέα, που πήρε την θεολογική του μόρφωση και την Ελληνική γλώσσα στην Ελλάδα, και που είναι μέλος αυτής της εξωτερικής ιεραποστολής σ’ αυτή τη χώρα. Διηγείται λοιπόν ο πατήρ Ελπίδιος…

«...Τὸ θέμα τὸ ἄλλο ποὺ εἴπατε τῆς ἱεραποστολῆς. Εἴμασταν τότε στὸ ξεκίνημα. Ἡ δική μου ἡ γενιὰ μετὰ τὸν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο,διερωτηθήκαμε γιατί, μέσα στὶς ὅλες ἄλλες χριστιανικὲς ὁμολογίες, οἱ Ὀρθόδοξοι δὲν ἔχουμε μιὰ τέτοια παρουσία μιᾶς μαρτυρίας τῆς δικῆς μαςπίστεως σὲ ἄλλους λαούς.

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς· Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυ­βῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμ­πει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς...