Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, προσκαλεσάμενος ὁ Ἰησοῦς τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν.

Μεγάλη Είσοδος, Πληρωτικά. Ο λειτουργός στην Ωραία Πύλη προσκαλεί άπαντες στον της Αγάπης ασπασμό. Επιστροφή στον Τάφο και αποκάλυψη του Σώματος και του Αίματος. "Τας θύρας! Τας θύρας!" κράζει ο θύτης. Κλείστε τις πόρτες τάχιστα, όσοι δεν δύνανται να μετέχουν στο Μυστήριο να βρεθούν εκτός. Άλλωστε απ' εδώ και πέρα τίποτα δεν προσφέρεται ως πληροφορία στοχεύουσα στο νοητικό μας, ει μη μόνον ως μετοχή, γεύση Θεού, κατάλυση, βρώση και πόση Αυτού που αεί τρέφει τα μέλη της Εκκλησίας του εκ των ιδίων μελών του. Ανάγνωση του Συμβόλου της Πίστεως...

Στὸ διαδίκτυο κυκλοφόρησε αὐτὲς τὶς ἡμέρες ἕνα μήνυμα σχετικὰ μὲ τὴν συλλογὴ διαφόρων εἰδῶν πρὸς ἐνίσχυση τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων. Σίγουρα ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ ἡ ἐξ αὐτῆς προκληθεῖσα κατάσταση ἐπέφερε δυσκολίες ὄχι μόνο στοὺς Ἁγιοταφῖτες Πατέρες ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλον τὸν κόσμο.

Κάνουμε λάθος επιλογές διότι μέσα μας έχουμε λανθασμένες επιθυμίες. Επιθυμίες που πάσχουν και είναι τραυματισμένες. Καθαριζόμαστε από το βάπτισμα αλλά το μελάνι της αμαρτίας δεν αργεί να το λερώσει. Γιατί το έκανα αυτό; Μα γιατί να το επιλέξω; Αχ, και να γυρνούσα τον χρόνο πίσω!

Βλέπουμε τον Σταυρό πολλές φορές με ανακούφιση, σκεπτόμενοι ότι ο Χριστός σταυρώθηκε, αλλά εμείς είμαστε τυχεροί που δεν θα ζήσουμε κάτι τέτοιο γιατί θα απολαύσουμε μια ζωή που “Όλα θα μας πάνε καλά”. Άλλες φορές είμαστε αδιάφοροι ή Τον επικαλούμαστε όταν πονάμε και λέμε ότι περνάμε σταυρικά.

Γνωρίζουμε ότι αφού πρώτα ο Τίμιος Σταυρός βρέθηκε από την Αγία Ελένη στα Ιεροσόλυμα και έκτισε το Ναό της Αναστάσεως ο Πατριάρχης Μακάριος τον Ύψωσε στο Γολγοθά στις 14 Σεπτεμβρίου του 335 μ.Χ. Γνωρίζουμε ότι ο Τίμιος Σταυρός εκλάπη από τους Πέρσες το 614 μ.Χ. και επεστράφει στον Γολγοθά από τον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ηράκλειο, ο οποίος τον ύψωσε ξανά στις 14 Σεπτεμβρίου 629.

Στις αρχές του 7ου μ.Χ. αιώνος και πιο συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 614 μ.Χ., στην “έρημο” της Παλαιστίνης, ασκήτευε κάποιος ασκητής ευλαβέστατος, που είχε και δώδεκα υποτακτικούς. Κάποιο πρωί, μετά την Θεία Λειτουργία, τους μάζεψε όλους γύρω του και τους είπε τα εξής:

Σας ελέγχει η συνείδηση, επειδή κάνετε πολύ βιαστικά την προσευχή σας και είναι εύλογο. Γιατί υπακούτε στον εχθρό; Εκείνος είναι που σας παρακινεί: «Γρήγορα… πιο γρήγορα…».
Η βιαστική προσευχή δεν έχει πνευματικό καρπό. Βάλτε, λοιπόν, κανόνα στον εαυτό σας να μη βιάζεστε. Να προσεύχεστε έτσι, ώστε ούτε μια λέξη να μην προφέρουν τα χείλη σας...

Καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὤν ἐν τῷ οὐρανῷ. Καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται...