Μοῦ δόθηκε ἕνα σημείωμα μὲ τὴν ἐρώτηση: «Ἐὰν ὁ γάμος εἶναι μέσο γιὰ τὴν ἐπιτυχία τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου, τότε καὶ ἡ ἀγαμία θὰ πρέπει νὰ θεωρηθεῖ ὡς μέσο. Ἂν αὐτὸ εἶναι ὀρθό, τότε μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ἡ ἀγαμία εἶναι ἀνώτερη ἀπὸ τὸν γάμο ἢ καὶ τὸ ἀντίθετο; Γιατί ὁ ἀπόστολος Παῦλος συνιστᾶ τὴν ἀγαμία, δίνοντας ἔτσι τὴν ἐντύπωση ὅτι ὁ γάμος εἶναι κατώτερος ἀπὸ αὐτήν;»
Ὄντως, ὁ ἀπόστολος Παῦλος συνιστᾶ τὴν ἀγαμία. Στὸ ἕβδομο κεφάλαιο τῆς Α’ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολῆς στὸν στίχο 7 γράφει: «Θέλω νὰ μείνετε ὅπως κι ἐγώ, ἀλλὰ καθένας θὰ κάνει ἐκεῖνο ποὺ τοῦ δόθηκε».

Έχετε την εικόνα της Παναγίας στο σπίτι σας; Καντήλι μπροστά στην εικόνα Της έχετε; Να πάρετε την Προστάτιδα και Βοηθό μας την Μητέρα μας, που είναι στους ουρανούς και στην γη, να την βάλετε στα σπίτια σας!
Αυτή είναι η Βασίλισσα του Ουρανού και της γης! Εάν θα πάρετε αυτή Την προστάτιδα στα σπίτια σας και της διαβάζετε κάθε πρωί, με το καντήλι της αναμμένο τους Χαιρετισμούς της και το βράδυ την Παράκλησή της, θα την έχετε βοηθό σε όλη την ζωή σας και την στιγμή του θανάτου σας και την μέρα της Κρίσεως...

Ο γερω-Μακάριος εγεννήθη στο Άργος το έτος 1892. Εκάρη μοναχός στην Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου, αλλά έπειτα ο πειρασμός κατάφερε να τον βγάλη από την μετάνοιά του στον κόσμο και νυμφεύθηκε. Απέκτησε μάλιστα και ένα παιδάκι. Ζούσε λοιπόν εν λήθη των υποσχέσεών του ώσπου, μια μέρα ο Θεός τού έδειξε σημείο και συγκλονίστηκε.
Παίζοντας μία μέρα με το παιδάκι του τον ρώτησε εκείνο όλο αθωότητα:
― Μπαμπά, τι είναι αυτά τα κόκκινα που έχεις πάνω σου;
Κοίταξε ο πατέρας το άσπρο πουκάμισό του και ρώτησε με απορία το μικρό.

Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασεν καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. Kαὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν τῷ παραλυτικῷ· Θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. Καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· Οὗτος βλασφημεῖ. Καὶ εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν· Ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας...

Όταν βλέπεις τις τρεις αλυσίδες, είναι ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, είναι η Αγία Τριάδα.
Όταν βλέπεις την κοιλία του θυμιατηρίου, αυτή είναι η Θεοτόκος.
Όταν βλέπεις μέσα τον άνθρακα (κάρβουνο), Αυτός είναι ο Χριστός.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι το θυμίαμα.
Και τα 12 κουδούνια είναι οι 12 Απόστολοι.
Το θυμιατήριο που κρατάει ο ιερεύς στο χέρι και στο επιδεικνύει και σε θυμιατίζει, σου λέει:

Γλυκύτατέ μου Ίησού, βάλσαμον τής ψυχής μου,
άγάπη τής καρδίας μου, άέρας τής πνοής μου.
Φῶς νοητόν, γλυκύτατον, ό έρως, ή ίσχύς μου,
άγάπη πολυθαύμαστος, ό πόθος τής ζωής μου...br /> Πολλάκις πταίω, Σέ λυπώ καί Σέ παραπικραίνω,
πλήν πάλιν Σύ μέ άγαπάς, δέν στέκεις πικραμένος.

Ναί, βρέ παιδί, πέταξε τόν έαυτό σου. Άν πετάξης τόν έαυτό σου, μετά θά πετάς!
Τί τόν κρατάς τόν έαυτό σου γιά τόν έαυτό σου;
Τό κομμάτι τής άγάπης πού κρατάς γιά τόν έαυτό σου, τό άφαιρείς άπό τήν όλοκληρωτική άγάπη πού πρέπει νά έχης γιά τούς άλλους!
Όσο μπορείς, νά βγάζης τόν έαυτό σου έξω άπό τίς ένέργειές σου καί νά βάζης μέσα σου τούς άλλους. Προσπάθησε αύτό πού θέλεις γιά τόν έαυτό σου νά τό δίνης στούς άλλους!

Προσκόλλησε τήν ψυχή σου στό Θεό μέ καρδιακή πίστη καί τότε όλα, θά σου εἶναι δυνατά!
Σού έπιτίθενται οί άόρατοι καί άνύστακτοι έχθροί;
Θά τούς νικήσεις!
Εἶναι οί έχθροί αύτοί όρατοί, έξωτερικοί;
Θά τούς κατοτροπώσεις καί αύτούς!